แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตำหรวดได้รับคำสั่งไห้ไปจับผู้ต้องหาว่าปล้นทรัพย์ แล้วไปยิงผู้นั้นตายโดยมิได้มีการต่อสู้ขัดขืน เปนผิดถานค่าคนและทำตามคำสั่งเกินสมควรแก่เหตุ
ย่อยาว
โจทฟ้องว่า จำเลยสมคบกันค่านายนุ่มทะเกิงสุขตายโดยเจตนา ขอไห้ลงโทส
จำเลยไห้การว่า จำเลยไปจับผู้ตายถานเปนผู้ร้ายปล้นทรัพย์ ผู้ตายไช้ปืนต่อสู้จำเลยบางคน ๆ จึงยิงป้องกันตัวถูกผู้ตาย จำเลยที่ไม่ได้ยิงต่อสู้เพียงแต่เตรียมจับผู้ตายเท่านั้น
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้ววินิฉัยว่า จำเลยเปนตำหรวดได้รับคำสั่งของผู้บังคับบัญชาไห้ไปจับผู้ตายซึ่งต้องหาว่าปล้นทรัพย์ เมื่อจำเลยจะจับผู้ตายโดยดี ผู้ตายกลับไช้อาวุธปืนยิงจำเลยก่อน พลตำหรวดเมืองและพลตำหรวดอ่วมยิงป้องกันไปคนละหนึ่งนัด ย่อมเปนการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ พิพากสายกฟ้องโจท
โจทอุธรณ์ สาลอุธรน์พิพากสายืน
โจทดีกาโดยมีผู้พิพากสาที่นั่งพิจารนาไนสาลชั้นต้นรับรองไห้ดีกาได้ สาลดีกาพิจารนาฟังว่า นายมายนายเสาขึ้นไปจับผู้ตายลงมาจากเรือนปรากตว่าคนตายเปนคนดีชอบทำบุญทำทานไม่น่าคิดว่าจะเปนผู้ร้ายปล้น เมื่อตำหรวด ๔ คน พลเรือน ๒ คนมาต่างมีปืนมาจับ ก็ไม่น่าคิดว่าผู้ตายจะต่อสู้ ปืนของกลางก็ไม่น่าเชื่อว่าเปนของผู้ตาย การไปจับผู้ตายคงมีแต่ชั้นพลตำหรวดไปเท่านั้น เปนการง่ายที่พลตำหรวดจำเลยจะจับโดยไม่ละม่อมโดยความเข้าไจผิดบางประการ โดยคิดเสียว่าผู้ร้ายต้องหาว่าปล้นทรัพย์ จะจับตายก็ได้จึงพิพากสาแก้ว่า พลตำหรวดเมืองพลตำหรวดอ่วมทำการจับผู้ตายเกินกว่าที่จำเปน ย่อมมีความผิดตามกดหมายอาณา ม.๒๔+,๕๒(๑),๕๓ จำคุกไว้คนละ ๕ ปี นอกจากที่แก้คงพิพากสายืน
