คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 92/2534

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

การที่โจทก์จัดให้มีบริการโทรศัพท์และเรียกเก็บเงินค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์กับค่าใช้บริการโทรศัพท์นั้น ถือได้ว่าโจทก์เป็นบุคคลจำพวกที่ค้าในการให้เช่าสังหาริมทรัพย์เรียกเอาค่าเช่า และเป็นผู้ค้าในการรับทำการงานต่าง ๆ เรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้นตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 165(6),(7) ดังนั้น สิทธิเรียกร้องค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์และค่าใช้บริการโทรศัพท์ของโจทก์จึงมีอายุความ 2 ปี

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ทำสัญญาเช่าโทรศัพท์จากโจทก์ตั้งแต่เดือนเมษายน 2525 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2528 จำเลยค้างค่าเช่าและค่าบำรุงรักษาเป็นเงิน 55,199.50 บาท โจทก์จึงบอกเลิกสัญญาและนำเงินประกันการใช้โทรศัพท์ของจำเลย 3,000 บาท หักออกแล้วเหลือหนี้ที่จำเลยค้างชำระ 52,199.50 บาท และค่าเครื่องโทรศัพท์ราคา 1,300 บาท ของโจทก์ที่ยังถอนคืนไม่ได้ รวมเป็นเงิน53,499.50 บาท ขอให้จำเลยชำระเงินรวมดอกเบี้ยเป็นเงิน61,190 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน53,499.50 บาท นับถัดจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์จำเลยให้การว่า สิทธิเรียกร้องสำหรับค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์และค่าธรรมเนียมในการใช้โทรศัพท์ของโจทก์ขาดอายุความแล้ว ขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินค่าเครื่องโทรศัพท์1,000 บาท ค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์ประจำเดือนกุมภาพันธ์ 2528เป็นเงิน 50 บาท รวม 1,350 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2528 จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “มีประเด็นวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์เพียงประเด็นเดียวว่า ฟ้องของโจทก์ในเรื่องค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์และค่าใช้บริการโทรศัพท์ขาดอายุความหรือไม่ โดยโจทก์ฎีกาว่าโจทก์เป็นรัฐวิสาหกิจให้บริการด้านสาธารณูปโภค เงินรายได้จากการให้บริการต้องนำส่งเป็นรายได้ของแผ่นดินในการให้บริการมิได้มุ่งเอากำไรแต่อย่างไร โจทก์จึงมิใช่ผู้ค้าในการรับทำงานต่าง ๆ เรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้น ที่จำเลยค้างชำระค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์และค่าใช้บริการโทรศัพท์ของโจทก์นั้นไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้ว่ามีอายุความเท่าใด กรณีจึงต้องด้วยมาตรา 164 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ การที่โจทก์จัดให้มีการบริการโทรศัพท์และเรียกเก็บเงินค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์กับค่าใช้บริการโทรศัพท์นั้น ถือได้ว่าโจทก์เป็นบุคคลจำพวกที่ค้าในการให้เช่าสังหาริมทรัพย์ เรียกเอาค่าเช่า และเป็นผู้ค้าในการรับทำการงานต่าง ๆ เรียกเอาสินจ้างอันจะพึงได้รับในการนั้นตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(6), (7)ดังนั้น สิทธิเรียกร้องค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์และค่าใช้บริการโทรศัพท์ของโจทก์จึงมีอายุความ 2 ปี โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่5 กุมภาพันธ์ 2530 เพราะฉะนั้นสิทธิเรียกร้องสำหรับค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์ และค่าใช้บริการโทรศัพท์ที่เกิดขึ้นก่อนวันที่5 กุมภาพันธ์ 2528 จึงขาดอายุความ ที่ศาลอุทธรณ์ให้จำเลยรับผิดชำระค่าเครื่องโทรศัพท์ 1,000 บาท กับค่าเช่าเครื่องโทรศัพท์ประจำเดือนกุมภาพันธ์ 2528 จำนวน 50 บาท นั้นชอบแล้ว”
พิพากษายืน

Share