แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์จำเลยและสั่งคำร้องขอดำเนิน คดีอย่างคนอนาถาว่าศาลไม่รับอุทธรณ์ จึงให้ยกคำร้องขอดำเนิน คดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์ เป็นการสั่งคำฟ้องอุทธรณ์ของจำเลยก่อนมีคำสั่งคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยดังนี้ ขัดต่อ ป.วิ.พ. มาตรา 156 วรรคสาม.
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารขนย้ายทรัพย์สินออกจากที่ดินและบ้านพิพาท ห้ามเกี่ยวข้องอีกต่อไปให้จำเลยชำระค่าเสียหายเดือนละ 3,000 บาท ให้แก่โจทก์ คิดตั้งแต่วันที่ 2 พฤษภาคม 2530 จนกว่าจำเลยและบริวารจะขนย้ายทรัพย์สินออกจากที่ดินและบ้านพิพาท ให้ยกฟ้องแย้งของจำเลย
จำเลยอุทธรณ์และยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์จำเลย และสั่งคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาว่า ศาลไม่รับอุทธรณ์ จึงให้ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์
จำเลยอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ และอุทธรณ์คำสั่งที่ให้ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา
ศาลอุทธรณ์สั่งอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยว่า ได้มีคำสั่งไว้ในคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาแล้ว และสั่งคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ให้ยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาของจำเลยว่า เมื่อศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยฟ้องอุทธรณ์ไม่ได้เพราะยื่นเกินกำหนด ก็พึงสั่งยกคำร้องขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถานั้นเสีย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคสาม หาควรก้าวล่วงไปสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยเสียทีเดียวไม่ จึงให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้นให้ศาลชั้นต้นสั่งใหม่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 วรรคสาม
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “…การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งคำฟ้องอุทธรณ์ของจำเลยก่อนมีคำสั่งคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยเป็นการขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156วรรคสาม จึงเป็นการไม่ชอบด้วยกระบวนพิจารณา การที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้น และให้ศาลชั้นต้นพิจารณาสั่งใหม่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคสามนั้นชอบแล้ว…”
พิพากษายืน.
