แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
ม. เปนเจ้าของโรงพิมพ์สามมิตร์ ต.กับ พ.มาจ้างโรงพิมพ์นี้พิมพ์หนังสือพิมพ์วายาโม ซึ่งกล่าวคำหมิ่นประมาทอัยการร้อยเอ็จ ม.ได้จัดให้ ฮ. มีน่าที่ทำการพิมพ์แล้ว ฮ. ส่งให้ พ.รับไปจำหน่ายหาได้เกี่ยวข้องแก่กิจการทั้งหลายของผู้จ้างไม่ ศาลอุทธรณ์ตัดสินลงโทษ ต.พ.ฐานหมิ่นประมาท ส่วน ม. ให้ปล่อย โจทย์ฎีกาว่า ม.ควรมีผิดฐานเปนผู้สมรู้ตามมาตรา ๖๕
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทย์ไม่มีคำพยานว่า ม. ได้อุปการะแก่การกระทำผิดนี้ ส่วน ม.พิศูจน์ตนได้ว่า มิได้รู้เห็นเป็นใจทำการอุดหนุนอย่างไร นอกจากรับจ้างพิมพ์ตามอาชีวะของเขาเท่านั้น ม. ยังไม่มีความผิด ให้ปล่อย ม.
