แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ใช้เครื่องหมายการค้ารูปนกยูงในวงกลมสองชั้น ภายนอกมีรัศมี ภายในวงกลมมีตัวอักษรว่า”แม่เลื่อน” และใช้ชื่อว่า “ห้างขายยาตรานกยูงแม่เลื่อน”
ฝ่ายจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าหรือภาพแม่เลื่อน ภายในวงกลมรัศมี และใช้ชื่อว่าห้างขายยาตราแม่เลื่อน ดังนี้ เห็นได้ว่า ฝ่ายโจทก์ใช้ตรานกยูงเป็นเครื่องหมายการค้าฝ่ายจำเลยใช้ตราเป็นรูปตัวแม่เลื่อน ตรานกกับตราคน ผู้ใดเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นตราคนละอย่างแตกต่างกันไกลมากจะว่าเลียนแบบของโจทก์ไม่ได้
ส่วนสลากปิดขวดยาก็ดี แผ่นพิมพ์ฉลากสรรพคุณยา ก็ดีแม้จะมีข้อความเหมือนกับฉลากของโจทก์ ก็เห็นว่าข้อความเช่นนี้ ไม่เป็นลิขสิทธิตามพระราชบัญญัติคุ้มครองวรรกรรมและศิลปกรรมโจทก์จึงไม่มีอำนาจที่จะห้ามจำเลย หรือว่าจำเลยละเมิดลิขสิทธิของโจทก์ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องมีใจความว่า โจทก์ที่ 2 เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้ารูป “นกยูง” ในวงกลมสองชั้นภายนอกมีรัศมีโดยรอบซึ่งได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าแล้ว โจทก์ที่ 1 ได้ใช้เครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่ 2 ร่วมในกิจการค้าขายด้วย บัดนี้จำเลยได้ร่วมกันละเมิดลิขสิทธิ์ของโจทก์ กล่าวคือจำเลยได้ถือเอาฉลากปิดขวดยาซองบรรจุยาแผ่นพิมพ์ ฉลากสรรพคุณยาของโจทก์ไปแปลงรูปเลียนแบบขอเรียกค่าเสียหาย 30,000 บาท จำเลยได้ใช้คำว่า “แม่เลื่อน” ในชื่อของบริษัทจำเลยในตราเครื่องหมายการค้า ในแผ่นพิมพ์คำโฆษณา และในกิจการค้าของจำเลย ฯลฯ ขอเรียกค่าเสียหาย 20,000 บาทจำเลยได้จงใจทำเครื่องหมายการค้าเป็นรูปแม่เลื่อน ภายในวงกลมสองชั้น ภายนอกมีรัศมีโดยรอบ โดยเจตนาเลียนแบบให้คล้ายคลึงเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ทำให้โจทก์เสียหาย ขอเรียกค่าเสียหาย 10,000 บาท ฯลฯ
จำเลยแก้ว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยขอให้งดใช้ชื่อแม่เลื่อนในการค้าของจำเลย เพราะแม่เลื่อนเป็นมารดาของจำเลยคำว่าแม่เลื่อนมิใช่เป็นเครื่องหมายการค้าโดยตรงของโจทก์เครื่องหมายที่แท้จริงของโจทก์คือรูปนกยูง จำเลยมิได้ใช้แต่เพียงคำว่าแม่เลื่อน จำเลยใช้คำว่าตราแม่เลื่อน ฯลฯ
ศาลชั้นต้นสอบโจทก์จำเลยแล้ว งดสืบพยานพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ฝ่ายโจทก์ใช้เครื่องหมายการค้ารูปนกยูงในวงกลมสองชั้น ภายนอกมีรัศมี ภายในวงกลมมีอักษรว่า “แม่เลื่อน” และใช้ชื่อว่า “ห้างขายยาตรานกยูงแม่เลื่อน” ฝ่ายจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าตราหรือภาพแม่เลื่อนภายในวงกลมรัศมีและใช้ชื่อว่าห้างขายยาตราแม่เลื่อน กล่าวให้เข้าใจง่ายขึ้นก็ว่า ฝ่ายโจทก์ใช้ตรานกยูงเป็นเครื่องหมายการค้า ฝ่ายจำเลยใช้ตราเป็นภาพหรือรูปของแม่เลื่อนเป็นเครื่องหมายการค้า ต่างกันตรงที่ฝ่ายโจทก์ใช้ตราเป็นรูปนกยูง ฝ่ายจำเลยใช้ตราเป็นรูปตัวแม่เลื่อน ตรานกกับตราคน ผู้ใดเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นตราคนละอย่างต่างกันไกลมาก ไม่มีทางจะหลงเข้าใจผิดว่าเป็นตราอย่างเดียวกันได้ แม้จะมีคำว่า แม่เลื่อนด้วยกัน ในเรื่องฉลากปิดขวดยาฉลากสรรพคุณของยา ฯลฯ ก็เช่นเดียวกัน คือมีเครื่องหมายนก กับ คน ต่างกันไกล ส่วนข้อความที่อธิบายวิธีการใช้ยามีข้อความอย่างเดียวกันนั้นก็ไม่เห็นว่าเป็นลิขสิทธิ์ตามกฎหมายของพระราชบัญญัติคุ้มครองวรรณกรรมและศิลปกรรม ฯลฯ
จึงพิพากษายืน
