คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 94-95/2496

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เมื่อศาลสั่งยกคำร้องขอว่าความอย่างคนอนาถาของ-ผู้อุทธรณ์ โดยมิได้สั่งขยายระยะเวลาให้ไว้ดังที่บัญญัติไว้ใน
มาตรา 23 แล้ว ผู้อุทธรณ์จะขอให้ศาลขยายระยะให้อีก เพื่อจะนำเงินค่าธรรมเนียมมาวางหลังจากขาดอายุความ
แล้ว ไม่ได้./

ย่อยาว

คดี ๒ สำนวนนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณารวมกันและพิพากษาให้นายสงวนแพ้คดี
คู่ความฟังคำพิพากษาวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๔๙๔
นายสงวนอุทธรณ์อนาถา
ศาลชั้นต้นนัดไต่สวนอานาถาวันที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๔๙๕
ครั้นถึงวันนัด ศาลสั่งยกคำร้องขอว่าความอนาถาเสีย เพราะไม่ระบุพยาน
ในวันเดียวกันนั้น นายสงวนยื่นคำร้องขอเลื่อนกำหนดวางเงินค่าธรรมเนียมภายใน ๓๐ วัน
ศาลชั้นต้นสั่งว่า ศาลไม่มีอำนาจจะอนุญาตตามคำขอได้ ยกคำร้อง.
นายสงวนอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ยกคำสั่งของนายสงวน
นายสงวนฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ผู้อุทธรณ์ยื่นคำร้องขอว่าความอย่างคนอนาถา ศาลสั่งยกคำร้องขอว่าความอย่างคนอนาถาแล้ว โดยมิได้สั่งขยายระยะเวลาให้ไว้ดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๒๓ ผู้อุทธรณ์จะขอให้ศาลขยายระยะเวลาให้อีก เพื่อจะนำเงินค่าธรรมเนียมมาวางหลังจากขาดอายุความแล้วไม่ได้.
จึงให้ยกฎีกานายสงวนเสีย.

Share