แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่น ตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคารพ.ศ. 2522 มาตรา 40 วรรคหนึ่ง ในส่วนที่เกี่ยวกับการดัดแปลงอาคารฝ่าฝืนมาตรา 22 นั้น จะต้องเป็นเรื่องให้ระงับการกระทำ และห้ามการใช้อาคารเท่านั้น มิใช่คำสั่งให้รื้อถอนอาคารซึ่งมีวิธีการบัญญัติไว้ต่างหากในมาตราอื่น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม 2523 ถึงวันที่ 26 พฤษภาคม 2523 ทั้งเวลากลางวันและกลางคืนต่อเนื่องกัน จำเลยทั้งสองได้ร่วมกันดัดแปลงอาคารตึกแถวที่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานให้ทำการก่อสร้างเพื่อใช้เป็นอาคารพาณิชยกรรม โดยก่อสร้างต่อเติมทำกำแพงยื่นออกไปทางด้านหลังอาคาร ให้ผิดไปจากแบบเดิมโดยไม่ได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามกฎหมาย ต่อมาวันที่ 7 มิถุนายน 2523 เจ้าพนักงานท้องถิ่นเขตบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร ได้มีคำสั่งเป็นหนังสือให้จำเลยรื้อถอนอาคารด้านหลังที่จำเลยทำการดัดแปลงต่อเติมขึ้น ภายในสามสิบวันนับตั้งแต่วันที่ได้รับหนังสือ จำเลยได้รับหนังสือนั้นแล้วในวันที่ 12 มิถุนายน 2523 แต่ไม่ยอมปฏิบัติตามคำสั่งดังกล่าว ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 22, 40, 42, 47, 65, 67, 69, 70, 71, 72
จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 22, 40, 42, 47, 65, 67, 69, 70,71, 72 วางโทษฐานดัดแปลงอาคารตามมาตรา 22, 65, 69, 70ปรับคนละ 10,000 บาท วางโทษฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตามมาตรา 40,67, 69, 70 ปรับคนละ 2,560,000 บาท รวมปรับคนละ 2,570,000 บาทจำเลยรับสารภาพลดโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 กึ่งหนึ่งคงปรับคนละ 1,285,000 บาท ไม่ชำระค่าปรับจัดการตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 29, 30 ถ้าจำเลยที่ 2 ไม่ชำระค่าปรับให้กักขังแทนมีกำหนด 1 ปี
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า จำเลยทั้งสองไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 67 พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 22, 65, 69, 70,71, 72 ปรับคนละ 40,000 บาทจำเลยรับสารภาพลดโทษให้คนละกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 คงปรับคนละ 20,000 บาท ถ้าไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 เฉพาะจำเลยที่ 2 หากไม่ชำระค่าปรับให้กักขังแทน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522มาตรา 67 ประกอบมาตรา 40 วรรคหนึ่งอีกบทหนึ่ง
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า คำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามมาตรา 40 วรรคหนึ่ง ในส่วนที่เกี่ยวกับการดัดแปลงอาคารฝ่าฝืนมาตรา 22 นั้น จะต้องเป็นเรื่องให้ระงับการกระทำและห้ามการใช้อาคารมิใช่คำสั่งให้รื้อถอนอาคาร ซึ่งมีวิธีการบัญญัติไว้ต่างหากในมาตราอื่นดังนั้นจึงลงโทษจำเลยตามมาตรา 40 วรรคหนึ่ง, 67 ดังโจทก์ฎีกามิได้ศาลอุทธรณ์ไม่ลงโทษจำเลยทั้งสองในข้อหานี้ชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้นแต่ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษปรับจำเลยทั้งสองในข้อหาดัดแปลงอาคารโดยฝ่าฝืนกฎหมายในอัตราสูงกว่าโทษปรับที่ศาลชั้นต้นลงแก่จำเลยโดยโจทก์มิได้อุทธรณ์นั้น ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 212
พิพากษาแก้เป็นว่า โทษปรับจำเลยทั้งสองฐานดัดแปลงอาคารโดยฝ่าฝืนกฎหมายให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
