แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในเรื่องราวขอประทาน+ไว้ยังอยู่ในระหว่างพิจารณาของเจ้าพนักงานไม่มีสิทธิห้ามผู้ถืออาชญา+ตรวจแร่ธรรมดาเข้าไป+แร่ในที่+ตนกำลังยื่นขอประทาน+นั้น +หวงห้ามตามความในมาตรา 14 แห่ง พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่หมายความฉะเพาะแต่เจ้าของที่ดินเท่านั้น
ย่อยาว
โจทก์เคยได้รับอาชญาบัตร์ผูกขาดตรวจแร่ในที่รายพิพาท แต่อาชญาบัตร์ของโจทก์ขาดอายุแล้ว โจทก์จึงยื่นเรื่องราวขอประทานบัตร์ไว้อยู่ในในระหว่างพิจารณาของเจ้าพนักงาน จำเลยได้รับอาชญาบัตร์ตรวจแร่ธรรมดาภายหลังโจทก์ยื่นขอประทานบัตร์ตรวจแร่ธรรมดาภายหลังโจทก์ยื่นขอประทานบัตร์ โจทก์จึงฟ้องขอให้ศาลห้ามจำเลยมิให้เข้าไปตรวจแร่ในที่พิพาท
ศาลฎีกาตัดสินว่าพ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ ม.๒๐ ข้อ ๑ ห้ามผู้ถืออาชญาบัตร์ผูกขาดตรวจแร่เข้าตรวจในที่ซึ่งมีผู้ยื่นเรื่องราวขอประทานบัตร์ แต่ไม่กินความถึง+อาชญาบัตรตรวจแร่ธรรมดา ซึ่งจำเลยได้รับมาตาม ม.๑๔ เมื่อเทียบเคียงกฎหมายดูแล้วจะเห็นได้ว่าอาชญาบัตร์ผูกขาดตรวจแร่นั้นให้อำนาจผู้ถือทำนองเดียวกับอาชญาบัตร์ตรวจแร่ธรรมดา แต่มีข้อจำกัดห้ามมิให้เข้าไปตรวจในที่ซึ่งผู้อื่นเรื่องราวขอประทานบัตร์ไว้แล้ว ซึ่งข้อจำกัดดังกล่าวน้ไม่ครอบคลุมถึงอาชญาบัตร์ตรวจแร่ธรรมดาที่จำเลยได้รับมา เมื่อในฟ้องโจทก์มิได้อ้างว่าจำเลยได้ตรวจแร่เป็นการฝ่าฝืนความใน ม.๑๔ แล้ว โจทก์ซึ่งเพียงแต่เป็นผู้ยื่นเรื่องราวขอประทานบัตร์เท่านั้น จึงยังไม่มีสิทธิห้ามจำเลยได้ เพราะผู้หวงห้ามตาม ม.๑๔ ก็หมายความแต่ฉะเพาะเจ้าของที่ดินเท่านั้น จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ดังศาลชั้นต้น
