แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นายอำเภอใช้อำนาจในหน้าที่เบิกค่าขนส่งสิ่งของที่ส่งให้แก่ทางราชการอีกแห่งหนึ่งเกินไปไว้เป็นประโยชน์ของตนเสีย ย่อมมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 132 ในกรณีความผิดเช่นนี้แม้ไม่รู้ว่า จำเลยเบิกเงินเกินไปเท่าใด ก็ลงโทษได้ แต่จะให้จำเลยคืนเงินยังไม่ได้
ย่อยาว
ได้ความว่า กระทรวงมหาดไทยได้รับหน้าที่เป็นผู้รับซื้อหญ้าและฟางส่งให้แก่กองทัพญี่ปุ่น ได้มอบให้ข้าหลวงและคณะกรมการจังหวัดสุพรรณบุรี และนายอำเภอเป็นผู้จัดหา ขณะนั้นจำเลยเป็นนายอำเภอศรีประจันต์ ได้จัดหาหญ้าและฟางจากอำเภอศรีประจันต์ส่งไปท่าเรือที่กรุงเทพฯ เพียง 55,000 ก.ก.แต่คิดเอาหญ้าและฟางที่รับจากท้องที่ใกล้ในพระนคร เช่น อำเภอพระโขนงรวมเข้าด้วย และตั้งเบิกจ่ายค่าขนส่งอย่างเดียวกันในอัตราก.ก. ละ 3 สตางค์ รวมจำนวนหญ้าและฟางถึง 440,000 ก.ก. ทั้งนี้โดยจำเลยใช้อำนาจในหน้าที่หาประโยชน์จากค่าขนส่งที่เบิกเกินไปไว้เป็นของตน โจทก์ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 131, 132, 133, 134, 230
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 132 กับให้จำเลยใช้เงิน 7,700 บาท ที่เบิกเกินไปให้แก่กระทรวงมหาดไทย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยตามข้อเท็จจริงที่กล่าวแล้วเป็นความผิดตามที่ศาลอุทธรณ์ชี้ขาดไว้ ส่วนในเรื่องใช้เงินนั้นโจทก์สืบไม่ได้ว่าจำเลยเบิกเงินรายนี้เกินไปเท่าใดไม่มีหลักฐานที่จะบังคับให้จำเลยใช้ได้ถูกต้อง จึงพิพากษาแก้ไม่บังคับให้จำเลยใช้เงิน นอกจากที่แก้ยืนตามศาลอุทธรณ์
