คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 868/2503

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ไม่มีบัญญัติถึงการรวมกระทงลงโทษ คงมีแต่ศาลจะลงโทษทุกกระทงหรือมิฉะนั้น ก็ลงโทษเฉพาะกระทงที่หนัก อย่างใดอย่างหนึ่ง ตาม ที่ศาลเห็นสมควรก็ได้

ย่อยาว

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเราและทำให้ปราศจากเสรีภาพในร่างกายและขอให้นับโทษต่อจากคดีดำที่ ๒๖๘/๒๕๐๒
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖, ๓๑๐ ให้รวมกระทงจำคุกจำเลยไว้ ๒ ปี ๖ เดือน ลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๖ คงจำคุก ๑ ปี ๓ เดือน นับโทษต่อจากคดีคำที่ ท. ๑๖๘/๒๕๐๒
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๗๖ จำคุก ๒ ปี ผิดมาตรา ๓๑๐ จำคุก ๖ เดือนลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๑ ปี ๓ เดือน นอกจากนี้ยืนตามศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นรวมกระทงโทษจำเลยซึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ไม่ได้บัญญัติถึงการรวมกระทงโทษไว้ คงให้ศาลลงโทษกระทงหรือมิฉะนั้น ก็ลงโทษเฉพาะบทที่หนัก อย่างใดอย่างหนึ่ง สุดแล้วแต่ศาลจะพิจารณาเห็นสมควร
พิพากษายืน

Share