แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กรณีที่ลูกหนี้รับเงินไปจากเจ้าหนี้ผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ แล้วออกเช็คสั่งจ่ายเงินลงวันล่วงหน้าให้เจ้าหนี้ผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ยึดถือนั้น ถือได้ว่ามูลแห่งหนี้ได้เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ลูกหนี้รับเงินไปและมอบเช็คลงวันล่วงหน้าให้เจ้าหนี้ผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ยึดถือแล้ว (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 8/2510)
ย่อยาว
คดีนี้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด นายเล็ก จิรชโยภาส ได้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ตามเช็คสองฉบับ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เสนอความเห็นว่าควรให้นายเล็กได้รับชำระหนี้ตามเช็คฉบับหนึ่ง อีกฉบับหนึ่งเห็นว่าเป็นหนี้ที่เกิดขึ้นภายหลังวันที่ศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์เห็นสมควรให้ยกเสีย ศาลชั้นต้นสั่งเห็นชอบตามความเห็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์
เจ้าหนี้ผู้ขอรับชำระหนี้อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
เจ้าหนี้ผู้ขอรับชำระหนี้ฎีกา
ศาลฎีกาโดยที่ประชุมใหญ่เห็นว่า กรณีที่ลูกหนี้จำเลยรับเงินไปจากเจ้าหนี้ผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ แล้วออกเช็คสั่งจ่ายเงินลงวันล่วงหน้าให้เจ้าหนี้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ยึดถือนั้น ถือได้ว่ามูลแห่งหนี้ได้เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่ลูกหนี้จำเลยรับเงินไปและมอบเช็คลงวันล่วงหน้าให้เจ้าหนี้ผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ยึดถือแล้ว กล่าวคือการที่จำเลยออกเช็คลงวันล่วงหน้านั้นก็เท่ากับจำเลยสัญญาว่าจำเลยจะรับผิดตามเนื้อความแห่งเช็คเมื่อถึงวันที่ลงไว้ในเช็ค ผู้ทรงเช็คโดยชอบย่อมมีสิทธิเป็นเจ้าหนี้ตามเช็คนั้น แม้หนี้นั้นจะยังไม่ถึงกำหนด และเห็นว่าหนี้ตามเช็คเกิดขึ้นก่อนวันที่ศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ แม้หนี้ตามเช็คนั้นยังไม่ถึงกำหนดชำระ นายเล็กผู้ยื่นคำขอรับชำระหนี้ก็มีสิทธิร้องขอรับชำระหนี้ได้ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 94
พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ อนุญาตให้นายเล็กได้รับชำระหนี้ตามขอ
