แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้อาวุธปืนลูกซองทำเองยิงผู้เสียหายในระยะห่างกัน 1 เส้น5 วากระสุนปืนมิได้ถูกผู้เสียหายโจทก์ไม่ได้อาวุธปืนมาพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นปืนชนิดมีกำลังแรงพอจะยิงผู้เสียหายให้ตายในระยะอันไกลถึงเพียงนั้น ดังนี้จำเลยมีความผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายบาดเจ็บเท่านั้น
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเกิดเป็นปากเสียงกับนายเยื่องในท่ามกลางลงแขกดายหญ้านานายครวญ จำเลยควักปืนพกลูกซองทำเองออกมา นายเยื่องวิ่งหนี นายผ่องจับแขนทั้งสองของจำเลยไว้ จำเลยสบัดหลุดก็ยิงปืนนั้นไปทางนายเยื่อง ในขณะที่นายเยื่องวิ่งห่างจำเลยไปแล้ว 1 เส้น 5 วา กระสุนปืนมิได้ถูกนายเยื่องโจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยพยายามฆ่านายเยื่อง และมีกระสุนปืนไว้ในความครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้องให้จำคุกจำเลย 10 ปีและปรับ 300 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 254, 60 จำคุก 1 ปี 4 เดือน นอกนั้นยืนตาม
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ไม่ได้อาวุธปืนมาพิสูจน์ให้เห็นว่าเป็นปืนพกชนิดมีกำลังแรงพอจะยิงนายเยื่องให้ตายได้ในระยะอันไกลถึงเพียงนั้น การกระทำของจำเลยไม่เข้าเกณฑ์ครบถ้วนที่จะเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าคนได้
พิพากษายืน
