แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การขอไห้เพิ่มโทสจำเลยตามม.72 นั้นโจทต้องบันยายไหฟ้องไห้ครบถ้วนตามหลักเกณท์ว่าโทสครั้งก่อนที่จำเลยพ้นไปนั้นเปนความผิดถานได เพราะถ้าหากเปนโทสถานลฟุโทสหรือประมาท สาลย่อมจะเพิ่มโทสไม่ได้
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยถานหลบหนีการควบคุมตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๑๖๓ และขอไห้เพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒
จำเลยไห้การรับสารภาพ
สาลข้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาต้องกันไห้ลงโทสจำคุกจำเลยมีกำหนด ๑ เดือนตามมาตรา ๑๘๓,๕๙ ส่วนคำขอตามมตรา ๗๒ ไห้ยกเสียโดยเห็นว่า โจทมิได้บันยายไหฟ้องไห้ถูกต้อง สาลไม่อาดซาบได้ว่าโทสครั้งก่อนที่จำเลยพ้นไปนั้นเปนผิดถานได ถ้าหากเปนโทสถานลหุโทสหรือประมาทย่อมเพิ่มไม่ได้ตามมาตรา ๗๕ กดหมายลักสนะอาญา
โจทดีกาว่า สาลจะยกมาตรา ๗๕ ขึ้นตัดข้อหาโจทเสียโดยจำเลยไม่ได้ยกขึ้นต่อสู้นั้น ไม่ชอบ เพราะมาตรา ๗๕ เปนบทยกเว้นจากหลักทั่วไป โจทเห็นว่าได้บันยายข้อรวามครบถ้วนตามหลักเกนท์การเพิ่มโทสแล้ว สาลดีกาเห็นว่าหลักเกนท์ของการลงโทสผู้กะทำผิดไห้หนักขึ้นโดยถานไม่เข็ดหลาบนี้สาลต้องคำนึงถึงหมวด ๘ กดหมายลักสนะอาญาตั้งแต่ ม.๗๒ ถึง ม.๗๖ รวมกันไป แล้วจะเห็นได้ว่า การที่จะเพิ่มโทสตามมาตรา ๗๒ จะต้องมีข้อเท็ดจิงไห้ปรากตว่า โทสที่จำเลยได้รับและพ้นมาแล้วไนครั้งก่อนไม่ใช่ไนความผิดที่กดหมายกำหนดว่าเปนส่วนลหุโทสหรือที่เกิดขึ้นด้วยความประมาท เพราะถ้าเปนความผิดดั่งกล่าว บทบัญญัติไนมาตรา ๗๕ ย่อมไม่ไช้บังคับไนลักสนะเพิ่มโทสไนมาตรา ๗๒-๗๓ และ๗๔ และบทบัญญัติในลักสนะเพิ่มโทสนี้เปนบทบัญญัติเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ฉะนั้นเมื่อข้อเท็ดจิงตามที่โจทกล่าวไนฟ้องและคำรับของจำเลยยังไม่มีความแน่นอนพอที่จะเพิ่มโทสจำเลยได้แล้วสาลจะไช้บทมาตราไดมาเพิ่มโทสจำเลยหาได้ไม่ จึงพิพากสายืนตาม
