แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การนำไม้ขีดไฟออกนอกเขตจังหวัดโดยฝ่าฝืนคำสั่งของข้าหลวงประจำจังหวัด ย่อมผิดตาม ม.4,7 พ.ร.บ.ไห้อำนาตการเตรียมป้องกันประเทส ฯ +จะริบไม้ขีดไฟของกลางนั้นตาม ม.27,28 กดหมายลักสนะอาญาหาได้ไม่
(อ้างดีกาที่ 1028/2485)
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยตามมาตรา ๔,๗ แห่งพระราชบัญญัติไห้อำนาตไนการเตรียมป้องกันประเทส พ.ส.๒๔๘๔ และกดหมายอาญามาตรา ๖๐ และขอไห้ริบของกลาง โดยกล่าวว่าข้าหลวงประจำจังหวัดได้ประกาสสั่งกักกันและห้ามมิไห้ผู้ไดนำออกไปจากท้องที่เขตจังหวัดซึ่งเครื่องไช้ทำแสงสว่างและส่วนของเครื่องทำแสงสว่าง จำเลยได้นำไม้ขีดไฟ ๒๑๐ ห่อของจำเลยออกจากท้องที่ในเขตจังหวัด
จำเลยไห้การรับสารภาพ
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาต้องกันว่าจำเลยมีความผิดตามกดหมายที่โจทอ้าง คงปรับจำเลย ๒๐ บาท ส่วนไม้ขีดไฟของกลางนั้นเห็นว่า ไม่ไช่สิ่งที่ควนริบ จึงไม่ริบ
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าตามพระราชบัญญัติไห้อำนาตไนการเตรียมป้องกันประเทส พ.ส.๒๔๘๔ บัญญัติถึงความผิดไนเรื่องขัดคำสั่งเจ้าพนักงานนั้นเอง เมื่อธาตุแห่งความผิดของคดีนี้หยู่ที่การขัดคำสั่งเจ้าพนักงานดังนี้แล้ว ไม้ขีดไฟของกลางจึงไม่ไช่ของที่ไช้หรือไว้เพื่อกะทำผิดและไม่ไช่วัตถุซึ่งเปนผิดไนตัวเอง อันจะนำบทบัญญัติมาตรา ๒๗,๒๘ กดหมายลักสนะอาญามาใช้บังคับได้ ดั่งตัวหย่างคำพิพากสาดีกาที่ ๑๐๒๘/๒๔๘๕ ที่สาลล่างไม่ริบไม้ขีดไฟของกลางไนคดีนี้ จึงชอบแล้วพิพากสายืน
