แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 1 ถูกกระสุนปืนของเจ้าทรัพย์ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังสามารถเดินไปไหนได้ จำเลยได้เข้ามอบตัวต่อเจ้าพนักงานและให้การชั้นสอบสวนยอมรับว่า ได้ขึ้นไปและถูกยิงบนบ้านที่เกิดเหตุ ดังนี้ เป็นการลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงานและให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ซึ่งนับว่าเป็นเหตุบรรเทาโทษที่ศาลจะลดโทษให้จำเลยที่ 1 ได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกอีก ๕ คนได้ร่วมกันมีอาวุธปืนติดตัวปล้นทรัพย์พระแก้วมรกต ๑ องค์ ราคา ๓๐๐ บาท ของนายอุดม พงษ์เกษตรการณ์ ผู้เสียหายไปในการปล้นนี้จำเลยกับพวกได้ใช้รถจักรยานยนต์เป็นพาหนะและร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงนายอุดม ผู้เสียหายและนางสมหมายบุตรผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่าเพื่อเป็นความสะดวกแก่การปล้นทรัพย์เพื่อยึดถือเอาทรัพย์ เพื่อปกปิดการกระทำผิด และเพื่อให้พ้นจากการจับกุม นายอุดมและนางสมหมายได้ถึงแก่ความตาย ฯลฯ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘,๓๔๐,๓๔๐ ตรี,๘๓ ฯลฯ
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๔๐ วรรคท้าย ให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยทั้งสอง ส่วนจำเลยที่ ๓ ให้ยกฟ้อง ฯลฯ
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษจำเลยที่ ๑ และ ที่ ๒ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ และมาตรา ๓๔๐ ตรี ประกอบด้วยมาตรา ๘๓
จำเลยที่ ๑ และที่ ๒ อุทธรณ์ขอให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ ๑ มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๔๐ วรรคท้าย ,๓๔๐ ตรี ฯลฯ วางโทษประหารชีวิต จำเลยที่ ๑ เข้ามอบตัวต่อเจ้าพนักงาน และคำให้การชั้นสอบสวนมีประโยชน์แก่การพิจารณาอันเป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้หนึ่งในสาม ตามมาตรา ๗๘ คงจำคุกจำเลยที่ ๑ ไว้ตลอดชีวิต
ให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับจำเลยที่ ๒ ฯลฯ
โจทก์ฎีกาว่าไม่มีเหตุอันควรลดโทษให้แก่จำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ ได้กระทำผิดด้วย ขอให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยทั้งสองตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ ๑ ฎีกาให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยที่ ๑ ร่วมเป็นคนร้ายปล้นทรัพย์รายนี้ ส่วนที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษประหารชีวิตจำเลยที่ ๑ ดังคำพิพากษาศาลชั้นต้นนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ฯลฯ การที่จำเลยที่ ๑ เข้ามอบตัวทั้งที่จำเลยที่ ๑ ยังสามารถเดินไปไหนมาไหนได้แม้จะได้รับบาดเจ็บ (ถูกเจ้าทรัพย์ยิงที่แก้มขวา) ก็ดี และการที่จำเลยที่ ๑ ให้การชั้นสอบสวนยอมรับว่า ได้ขึ้นไปและถูกยิงบนบ้านที่เกิดเหตุก็ดีโดยเฉพาะคดีนี้โจทก์มีประจักษ์พยานเพียงปากเดียว ฉะนั้น การที่จำเลยที่ ๑ เข้ามอบตัวและให้การชั้นสอบสวนดังกล่าว จึงเป็นการลุแก่โทษต่อเจ้าพนักงานและให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ซึ่งนับว่าเป็นเหตุบรรเทาโทษที่ศาลอุทธรณ์ลดโทษให้แก่จำเลย ที่ ๑ จึงชอบด้วยทางพิจารณาแล้ว ฯลฯ
พิพากษายืน.
