แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิด+วันขึ้น 14 ค่ำเวลากลางคืน ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยทำในวันขึ้น 14 ค่ำ เวลา 24 นาฬิกาเศษดังนี้ + เรียกว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อวันขึ้น ๑๔ ค่ำเดือน ๘ ตรงกับวันที่ ๑๑ กรกฎาคม เวลากลางคืนจำเลยสมคบกันลักทรัพย์ ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยกระทำผิดในวันขึ้น ๑๔ ค่ำเดือน ๘ เวลา ๒๔ นาฬิกาเศษ
ศาลชั้นต้นเห็นว่าวันขึ้น ๑๔ ค่ำเวลา ๒๔ นาฬิกาเศษนั้นเข้าเขตต์วันขึ้น ๑๕ ค่ำแล้วโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้องตามนัยฎีกา ที่ ๕๓๗/๒๔๗๙
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าศาลชั้นต้นเข้าใจคำวินิจฉัยของศาลฎีกาในคำพิพากษาที่ยกขึ้นอ้างมาคลาดเคลื่อนจริง เพราะในคำพิพากษาฉะบับนั้นมุ่งหมายที่จะถือเวลากลางคืนตามกฎหมายอาญา ม.๖(๒๔) เพราะฉะนั้นคดีนี้จะเรียกว่าวันเวลาที่จำเลยกระทำผิดตามที่อ้างในฟ้องต่างกับที่ได้ความตามทางพิจารณาไม่ได้ จึงพิพากษากลับให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยข้อเท็จจริงแล้วพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินยืนตาม ให้ยกฎีกาจำเลย
