แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อปรากฎว่านาพิพาทเป็นของโจทก์ แม้โจทก์จะมิได้เข้าทำด้วยตนเองก็ดี การที่จำเลยบุกรุกเข้าทำในที่พิพาทจึงเป็นการละเมิดโจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายได้
ย่อยาว
โ่จทก์ฟ้องขอให้แบ่งแยกส่วนหนึ่งของที่นามีโฉนด ซึ่งได้รับยกให้และครอบครองมา ๑๕ ปีแล้ว เรียกค่าเสียหายที่จำเลยเข้าไถนาพิพาท ๑,๖๐๐ บาท จำเลยต่อสู้ว่าเป็นนาของจำเลย ๆ ทำนาของตนเองปีนี้น้ำท่วมเสียหายหมด
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่ดินเป็นของโจทก์ให้แบ่งแยกตามฟอ้ง และให้ใช้ค่าเสียหาย ๓๐๐ บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกข้อที่ให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย นอกนั้นยืน
โจทก์ฎีกาว่าโจทก์ควรได้รับค่าเสียหาย
ศาลฎีกาปรีกษาว่าคดีนี้ฟังได้ตระหนักว่าจำเลยจงใจทำการละเมิดต่อสิทธิของโจทก์โดยบุกรุกแย่งทำนาแม้โจทก์จะมิได้เข้าทำนาด้วยตนเอง โจทก์ก็อยู่ในฐานะเป็นผู้เสียหาย โดยไม่มีโอกาสเข้าทำนาหรือให้ผู้แทนเข้าทำ ่จำเลยต่อสู้แต่เพียงว่าน้ำท่วมข้าวเสียหมด ถึงอย่างไรก็ต้องเสียหาย โจทก์จึงไม่ควรได้ค่าเสียหายซึ่งหาใช่ข้อแก่ตัวอันจะพ้นผิดจากการที่คนละเมิดไม่ ส่วนโจทก์จะเลยให้ผู้ใดทำนาแทนโจทก์ก็หาสำคัญไม่
จึงพิพากษาแก้ให้บังคับคดียืนตามศาลชั้นต้น
