แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การมียางไว้ในครอบครองไม่มีความผิด
การทำยางโดยไม่รับอนุญาตเป็นการฝ่าฝืนกฎกระทรวงออกตามความใน พ.ร.บ.ควบคุมยาง 2481
โจทก์ไม่กล่าวอ้างกฎกระทรวงที่จำเลยฝ่าฝืนไว้ในฟ้อง ย่อมเป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์ตามมาตรา 158 (6) ป.วิ.อาญา. ลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทำยางและมียางไว้ในครอบครองไม่รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพ.ร.บ.ควบคุมยาง ๒๔๘๑ มาตรา ๗ และริบของกลาง จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงปรับ ๔๐ บาท และริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ฉะเพาะเรื่องของกลาง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การลงโทษจำเลยตามมาตรา ๗ ต้องเป็นการฝ่าฝืนตามมาตรา ๕ แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมยาง ๒๔๘๑ โจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องว่า จำเลยฝ่าฝืนตามมาตรา ๕ ลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษากลับยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การมียางไว้ไม่เป็นความผิด ส่วนการทำยางเป็นผิดตามกฎกระทรวง แต่โจทก์มิได้กล่าวอ้างถึงกฎกระทรวงที่จำเลยฝ่าฝืนไว้ในฟ้อง ตามป.วิ.อาญา มาตรา ๑๕๘ (๖) ก็เป็นฟ้องไม่สมบูรณ์ ลงโทษจำเลยไม่ได้
พิพากษายืน
