คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 766/2517

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยมีเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์และมอร์ฟีนไว้เพื่อจำหน่ายย่อมมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2465มาตรา 20 ทวิ วรรค 2 และวรรค 3 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2504 มาตรา 6 ความผิดตามวรรค 3 เป็นกระทงหนักที่สุด
จำเลยกระทำความผิดต่อ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษเมื่อวันที่ 24 กันยายน 2514 ศาลจังหวัดเชียงใหม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษา เพราะได้มีประกาศพระบรมราชโองการเลิกใช้กฎอัยการศึกในจังหวัดเชียงใหม่ตั้งแต่วันที่ 25 พฤษภาคม 2514 เวลา 6.00 นาฬิกาแล้ว

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๑๔ เวลากลางวัน จำเลยได้บังอาจมีเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์หนัก ๖๕.๖๕ กรัม และมอร์ฟีนหนัก ๓๖.๕๐ กรัม อันเป็นยาเสพติดให้โทษที่ต้องห้ามโดยเด็ดขาดไว้ในความครอบครอง และจำเลยได้บังอาจขาย จำหน่าย จ่ายแจกให้ผู้อื่นและเสพเข้าร่างกาย ซึ่งเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์และมอร์ฟีนอันเป็นการละเมิดต่อพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ เหตุเกิดที่ตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๔๖๕ มาตรา ๒๐ ทวิ, ๒๐ ตรี, ๒๒, ๒๙ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๖, ๗,๘, ๑๒ ให้ริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๔๖๕ มาตรา ๒๐ ทวิ, ๒๐ ตรี,๒๒, ๒๙ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๔มาตรา ๖, ๗, ๘, ๑๒ ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๐ ทวิ, ๒๙ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๖ ซึ่งเป็นกระทงที่หนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ ให้จำคุก ๑๒ ปีของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์และมอร์ฟีนของกลางไว้เพื่อจำหน่ายจริง แต่ยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยเสพเฮโรอีนแล้ววินิจฉัยข้อกฎหมายว่าที่จำเลยยื่นคำแถลงการณ์ว่า ศาลจังหวัดเชียงใหม่ไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีนี้ นั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ได้มีประกาศพระบรมราชโองการเลิกใช้กฎอัยการศึกในจังหวัดเชียงใหม่ตั้งแต่วันที่ ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๑๔ เวลา ๖.๐๐ นาฬิกาก่อนเกิดเหตุคดีนี้แล้วศาลจังหวัดเชียงใหม่จึงมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีนี้
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พุทธศักราช ๒๔๖๕ มาตรา ๒๐ ทวิ วรรค ๒, ๓ พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๖ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๐ ทวิ วรรค ๓ ซึ่งเป็นกระทงหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ จำคุก ๑๒ ปี เฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์และมอร์ฟีนของกลางให้ริบ ของกลางนอกจากนี้คืนเจ้าของ

Share