แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ได้บรรยายฟ้องไว้โดยชัดแจ้งแล้วว่า พื้นที่น่านน้ำทะเลไทยที่จำเลยปลูกสร้าง ล่วงล้ำเข้าไปอันเป็นสถานที่เกิดการกระทำความผิดนั้น อยู่ในบริเวณพื้นที่น่านน้ำทะเลไทย ซึ่งพอสมควรที่จะทำให้จำเลย เข้าใจข้อหาได้ดี และครบองค์ประกอบ ความผิดฐานปลูกสร้างอาคารหรือสิ่งอื่นใด ล่วงล้ำเข้าไปเหนือน้ำ ในน้ำทะเล ภายในน่านน้ำไทย ตาม พ.ร.บ.การเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.2456 มาตรา 117 ประกอบ ป.วิ.อ. 158 (5) หาจำต้องบรรยายเพิ่มเติมว่าปลูกสร้างห่างจากฝั่งเพียงใดไม่ ฟ้องของโจทก์ชอบแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.2456 มาตรา 117, 118
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.2456 มาตรา 117 วรรคแรก, 118 ให้ลงโทษปรับตารางเมตรละ 500 บาท รวมเป็นเงิน68,675 บาท ทางนำสืบจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 หนึ่งในสาม คงปรับ 45,783.34 บาท หากจำเลยไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีสิ่งแวดล้อมวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟังเป็นยุติว่า ตามวันเวลาเกิดเหตุในฟ้อง จำเลยเป็นเจ้าของและผู้ครอบครองอาคารสิ่งปลูกสร้างเลขที่ 116/123 หมู่ 5 ตำบลนาเกลืออำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ขนาดเนื้อที่ 137.35 ตารางเมตรซึ่งปลูกล่วงล้ำเข้าไปในทะเลน่านน้ำไทยตำบลนาเกลือ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี…
ที่จำเลยฎีกาว่า อาคารบ้านพักอาศัยนั้นได้ปักเสาบ้านลงเลนตรงฝั่งพอดี ไม่ได้ห่างออกจากฝั่ง จึงไม่เข้าข้อห้ามตามพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.2456 มาตรา 78 จำเลยจึงไม่จำต้องขออนุญาตจากเจ้าท่านั้น เห็นว่า มาตรา 78 เป็นบทบัญญัติที่อยู่ในหมวดที่ 5 ว่าด้วยเรื่องแพคนอยู่ ซึ่งมิใช่เรื่องที่โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีความผิดฐานปลูกสร้างอาคารล่วงล้ำเข้าไปในทะเลภายในน่านน้ำไทย ตามมาตรา 117 การพิจารณาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 117หรือไม่ จึงไม่จำต้องพิจารณามาตรา 78 ประกอบด้วยดังที่จำเลยอ้างมาในฎีกา ฎีกาข้อนี้ของจำเลยฟังไม่ขึ้นฎีกาข้อต่อมาว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมไม่บรรยายการกระทำความผิดของจำเลยว่า ปลูกสร้างอาคารบ้านพักห่างจากฝั่งมากน้อยเพียงใด จึงจะถือว่าล่วงล้ำเข้าไปในทะเลน่านน้ำไทย และระยะขอบเขตที่จะถือว่าเป็นเขตน่านน้ำทะเลไทยอยู่ตรงบริเวณใด จึงเป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น เห็นว่า ความผิดฐานปลูกสร้างอาคารหรือสิ่งอื่นใดล่วงล้ำเข้าไปเหนือน้ำ ในน้ำ ทะเลภายในน่านน้ำไทยตามพระราชบัญญัติการเดินเรือในน่านน้ำไทย พ.ศ.2456 มาตรา 117 นั้น เมื่อโจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยได้ปลูกสร้างอาคารบ้านพักอาศัยบริเวณ หมู่ 5 ตำบลนาเกลือ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ขนาดกว้าง 6.70 เมตร น่านน้ำไทยโดยไม่ได้รับอนุญาตอันเป็นการฝ่าฝืนกฎหมาย ดังนี้ ถือได้แล้วว่า โจทก์ได้บรรยายถึงการกระทำทั้งหลายที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำความผิด มีข้อเท็จจริงและรายละเอียดที่เกี่ยวกับเวลาและสถานที่ซึ่งเกิดการกระทำนั้น อีกทั้งบุคคลหรือสิ่งของที่เกี่ยวข้องด้วย กล่าวคือได้บรรยายไว้โดยชัดแจ้งแล้วว่า พื้นที่น่านน้ำทะเลไทยที่จำเลยปลูกสร้างล่วงล้ำเข้าไปอันเป็นสถานที่ที่เกิดการกระทำความผิดนั้น อยู่ในบริเวณพื้นที่น่านน้ำทะเลไทย ตำบลนาเกลือ อำเภอบางละมุง จังหวัดชลบุรี ซึ่งพอสมควรเท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาความผิดได้ดีและครบองค์ประกอบความผิดตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158 (5) แล้ว หาจำต้องบรรยายเพิ่มเติมอีกว่า ปลูกสร้างห่างจากฝั่งเพียงใด และกล่าวถึงระยะขอบเขตพื้นที่ที่จะถือว่าเป็นเขตน่านน้ำทะเลไทยอยู่ตรงบริเวณใดด้วย ฟ้องของโจทก์ชอบแล้ว ฎีกาข้อนี้ของจำเลยฟังไม่ขึ้นเช่นกัน
พิพากษายืน.
