แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทย์จำเลยต่างโต้เถียงกรรมสิทธิในที่ดิน 2 แปลงศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่ดินแปลงที่ 1 ราคา 900 บาทเป็นของโจทก์ส่วนอีกแปลงหนึ่งราคา 500 บาท โจทก์สืบไม่สม ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า ที่ดินแปลงที่ 2 ก็เป็นการแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์จำเลยโต้เถียงกรรมสิทธิในที่นาพิพพาท ๒ แปลงรวมราคา ๑๔๐๐ บาท
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นาแปลงที่ ๑ เป็นของโจทก์ส่วนนาแปลงที่ ๒ โจทก์สืบไม่ได้ว่าเป็นของโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า นาแปลงที่ ๑ เป็นของโจทก์ และนาแปลงที่ ๒ โจทก์ก็ครอบครองมาเป็นเวลา ๒๗ – ๒๘ ปี จึงเป็นของโจทก์ด้วย
ฝ่ายจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์ไม่ถึง ๒,๐๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นเพียงที่รายพิพาทแปลงที่ ๒ ซึ่งมีจำนวนเนื้อที่และราคาน้อยกว่าที่รายพิพาทแปลงที่ ๒ ซึ่งมีจำนวนเนื้อที่แลเราคาน้อยกว่าที่รายพิพาทแปลงที่ ๑ จึงเป็นการแก้น้อย ต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริง
ส่วนฎีกาข้อกฎหมาย จำเลยมิได้ให้การตั้งประเด็นไว้ เพิ่งจะมากล่าวอ้างในฎีกา จึงไม่รับวินิจฉัย คงพิพากษายืนให้ยกฎีกาจำเลย
