แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยนำผงยาพาราเซตามอลปรุงแต่งสีและกลิ่นผสมกับผงเมทแอมเฟตามีนและใช้อุปกรณ์คล้ายจุกเติมลมยางรถยนต์ที่มีตัวอักษร wy พร้อมด้วยตะเกียบบดอัดเป็นเม็ด การกระทำของจำเลยต้องด้วย พ.ร.บ.ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4 ที่นิยามคำว่า “ผลิต” ไว้หมายความว่า ทำ ผสม ปรุง แปรสภาพ การกระทำของจำเลยเป็นการผสม ปรุง แปรสภาพ ซึ่งถือได้ว่าเป็นการผลิตเมทแอมเฟตามีนตามบทบัญญัติของกฎหมายดังกล่าวแล้ว และมีลักษณะเป็นการเพิ่มจำนวนในการแพร่กระจายเมทแอมเฟตามีน เมื่อจำเลยจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนที่ผลิตขึ้น การกระทำของจำเลยจึงเป็นการผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องและแก้ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 65, 66, 102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33, 91 ริบเมทแอมเฟตามีน อุปกรณ์ในการผลิต และเงินสด 1,000 บาท ของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพในข้อหามีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ให้การปฏิเสธในข้อหาผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 66 วรรคหนึ่ง ลงโทษจำคุก 4 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 2 ปี ริบเมทแอมเฟตามีนของกลาง ส่วนจุกเติมลมยางรถยนต์ ตะเกียบ 1 ข้าง และถ้วยพลาสติกเป็นของกลางที่จำเลยมีไว้เพื่อบดอัดผงเมทแอมเฟตามีนให้เป็นเม็ด เป็นวัตถุที่มีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด จึงให้ริบเสีย แต่เงินสด 1,000 บาท ไม่ปรากฏว่าเป็นเงินที่ใช้ในการซื้อขายเมทแอมเฟตามีนในคดีนี้ ทั้งข้อเท็จจริงที่โจทก์นำสืบก็ไม่ปรากฏว่าเป็นทรัพย์สินที่จำเลยได้มาจากการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษ ดังนั้นจึงไม่ใช่ทรัพย์สินที่ศาลจะพึงริบไว้ ให้คืนแก่เจ้าของ ข้อหาผลิตยาเสพติดให้โทษในประเภท 1 ให้ยก
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 7 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 65 วรรคสอง, 66 วรรคหนึ่ง ฐานผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่ายและฐานมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายอันเป็นความผิดกรรมเดียว ลงโทษฐานผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่ายอันเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 อีกกระทงหนึ่ง ให้ประหารชีวิต คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบมาตรา 52 (1) คงจำคุกตลอดชีวิต เมื่อลงโทษจำคุกตลอดชีวิตแล้วจึงไม่อาจนำโทษจำคุก 2 ปี ในความผิดฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นมารวมได้อีก นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงที่คู่ความไม่ฎีกาโต้เถียงกันฟังว่า จำเลยจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนให้แก่สายลับ 1 เม็ด ในราคา 300 บาท และเมื่อตรวจค้นบ้านของจำเลยภายในห้องนอนพบวัตถุสีส้มเป็นผงซึ่งมีส่วนผสมของเมทแอมเฟตามีนและพบวัสดุที่ทำด้วยเหล็กพร้อมด้วยตะเกียบที่ใช้บดอัดวัตถุสีส้มให้เป็นเม็ดได้ สำหรับความผิดฐานมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและฐานจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนโดยไม่ได้รับอนุญาตยุติไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 7
มีปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยว่า จำเลยได้ผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่ายตามที่ศาลอุทธรณ์ภาค 7 พิพากษามาหรือไม่ เห็นว่า ในการจับกุมจำเลยได้มีการถ่ายรูปตามภาพถ่ายปรากฏวัตถุสีส้มเป็นผงอยู่ในถุงพลาสติกหมายเลข 1 และเมทแอมเฟตามีนที่จำหน่ายให้แก่สายลับไปอยู่ในถุงพลาสติกหมายเลข 2 รวมถึงมีอุปกรณ์ลักษณะคล้ายจุกเติมลมยางรถยนต์ที่มีตัวอักษร WY พร้อมด้วยตะเกียบที่ใช้บดและอัดเม็ด ซึ่งภาพถ่ายของกลางตรงกับคำเบิกความของพันตำรวจตรีวัชรินทร์และดาบตำรวจพิเชฐที่เบิกความถึงว่า จำเลยยอมรับว่าได้ใช้วัตถุเติมลมพร้อมด้วยตะเกียบบดอัดเม็ดและสีของเมทแอมเฟตามีนที่ล่อซื้อได้ 1 เม็ด เป็นสีเดียวกับวัตถุที่เป็นผงอยู่ในถุงพลาสติก และเมื่อส่งไปตรวจพิสูจน์วัตถุที่ล่อซื้อได้ 1 เม็ด และวัตถุที่เป็นผงสีส้มอยู่ในถุงพลาสติกพบว่าทั้งสองจำนวนมีเมทแอมเฟตามีนผสมอยู่ แสดงว่าจำเลยใช้ผงวัตถุสีส้มอัดเม็ดจากอุปกรณ์ที่ยึดได้ โดยในการอัดเม็ดจำเลยได้ให้การไว้ในชั้นสอบสวนตามบันทึกคำให้การของผู้ต้องหาว่า วัสดุหัวสูบลมชิ้นหนึ่งดัดแปลงมีอักษร WY อยู่ที่ปลายเตียงนอน จำเลยดัดแปลงเพื่อนำผงยาพาราเซตามอลผสมสีและกลิ่นมาปั๊มเพื่อหลอกเพื่อน แสดงว่าจำเลยสามารถนำผงวัตถุสีส้มมาอัดเป็นเม็ดและมีส่วนผสมของยาพาราเซตามอลได้เช่นเดียวกัน การกระทำของจำเลยต้องด้วยพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4 คำว่า “ผลิต” หมายความว่า ทำ ผสม ปรุง แปรสภาพ โดยการกระทำของจำเลยเป็นการผสม ปรุง แปรสภาพ ซึ่งถือได้ว่าเป็นการผลิตเมทแอมเฟตามีนตามความหมายของคำว่า “ผลิต” ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4 แล้ว และการกระทำของจำเลยมีลักษณะเป็นการเพิ่มจำนวนในการแพร่กระจายเมทแอมเฟตามีน และเมื่อจำเลยนำเมทแอมเฟตามีนจำหน่ายให้แก่สายลับจึงเป็นการผลิตเพื่อจำหน่าย ส่วนที่จำเลยฎีกาว่า พยานโจทก์ไม่เห็นในขณะที่จำเลยนำเมทแอมเฟตามีนผสมกับยาพาราเซตามอลแล้วนำมาอัดเม็ด ไม่มีความจำเป็นที่พยานโจทก์จะต้องเห็นในขณะที่จำเลยผลิต แต่จากพยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบว่าเชื่อมโยงได้ว่า จำเลยได้นำผงวัตถุสีส้มที่มีเมทแอมเฟตามีนผสมอยู่พร้อมด้วยอุปกรณ์ในการอัดขึ้นเป็นเม็ด และเม็ดเมทแอมเฟตามีนที่จำหน่ายให้แก่สายลับไปนั้นมีสีเช่นเดียวกับวัตถุที่เป็นผงที่ยึดได้เป็นของกลางในคดีนี้ ส่วนที่จำเลยฎีกาต่อไปว่า ภายในถุงวัตถุสีส้มเป็นยาพาราเซตามอลมิได้มีเมทแอมเฟตามีนผสมอยู่นั้น จากผลการตรวจพิสูจน์พบว่ามีเมทแอมเฟตามีนผสมอยู่ในผงวัตถุสีส้มภายในถุง ส่วนในชั้นจับกุมไม่ได้แจ้งข้อหาว่าผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย ในการรับฟังลงโทษจำเลยฐานผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย มิได้รับฟังตามคำรับในบันทึกจับกุม แต่เป็นการรับฟังพยานหลักฐานอื่น ข้อต่อสู้ของจำเลยจึงฟังไม่ขึ้น พยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบมารับฟังได้ว่าจำเลยผลิตเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย ตามที่ศาลอุทธรณ์ภาค 7 พิพากษามา ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
