แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ขึ้นศาลทหารและพวกทหารได้สั่งเรื่องประกันไปอย่างไรแล้ว จะอุทธรณ์คำสั่งไปยังศาลอุทธรณ์อันเป็นศาลพลเรือนไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นคดีอาญาฐานลักทรัพย์หรือรับของโจทก์ต่อศาลมณฑลทหารบกที่ ๓ (ศาลจังหวัดขอนแก่) ศาลทหารสั่งอนุญาติให้จำเลยมีประกัน ต่อมามีการผิดสัญญาประกันโดยจำเลยหลบหนี้ ศาลจึงสั่งปรับนายประกัน และเมื่อนายประกันติดตามจับจำเลยได้ ศาลทหารก็สั่งลดค่าปรับให้โดยลดจาก ๔๐,๐๐๐ บาท เหลือเพียง ๔,๐๐๐ บาท
นายประกันอุทธรณ์ขอให้ลดค่าปรับลงอีก
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การสั่งคำร้องขอประกันและสั่งปรับนายประกันเป็นเรื่องของศาลทหารทั้งสิ้น ศาลอุทธรณ์ซึ่งเป็นศาลพลเรือนไม่มีอำนาจรับอุทธรณ์ไว้พิจารณา ให้ยกอุทธรณ์
นายประกันฎีกา
ศาลฎีกาอ้างพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. ๒๔๓๘ มาตรา ๔๕ และวินิจฉัยยืนตามศาลอุทธรณ์
