แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องขอให้ลงโทษฐานพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249, 60 ศาลชั้นต้นไม่เชื่อข้อ เท็จจริง พิพากษายกฟ้อง แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายถึงบาดเจ็บตามมาตรา 254 จำคุก 2 ปี ดังนี้ ดจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฐานพยายามฆ่าคนตามมาตรา 249 – 60 ได้, ไม่ต้องห้าม.
ปืนที่จำเลยใช้ยิงเขาเป็นปืนลูกซองพก ยาวราว 1 คืบ กระสุนโตเท่าเมล็ดพริกไทย ยิงในระยะห่าง 5 วา ถูกผู้เสีย หายกระสุนฝังเนื้อกล้าม หมอได้แคะออกแสดงว่า ฝังอยู่ตื้น ๆ ผู้เสียหายคนหนึ่งรักษาบาดแผล 10 วัน หาย อีกคน หนึ่งรักษา 6 – 7 วันหาย ประกอบกับโจทก์ไม่ได้สืบว่าปืนนี้ หรือปืนชะนิดนี้อย่างนี้มีกำลังแรงมากน้อยเพียงไร สามารถยิงให้หถึงตายได้หรือไม่ นั้น ควรฟังว่าปืนที่ยิงนั้น ไม่สามารถจะทำให้ผู้ถูกยิงถึงแก่ความตายได้ จำเลยจึง ยังไม่ผิดฐานพยายามฆ่าคนตาย คงผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายถึงบาดเจ็บ เท่านั้น. /
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันใชืปืนลูกซองพกยิงนายเชื่อม นางเย็น งามตรง ดดยเจตนาจะฆ่าให้ตายหากแต่กระสุน ถูกที่ไม่สำคัญ จึงไม่ตาย ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ – ๖๐, ๖๓.
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ พิพากษาลงโทษจำเลยทั้ง ๔ ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๔ ให้จำคุกคนละ ๒ ปี
โจทก์, จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ได้ความว่า ปืนที่จำเลยใช้ยิงเป็นปืนลูกซองพกยาวราว ๑ คืบ กระสุนโตเท่ากับเมล็ดพริกไทย ยิงห่างในระยะ ๕ วา ถูกผู้เสียหายกระสุนฝังเนื้อกล้าม หมอได้แคะออก แสดงว่าฝังอยู่ตื้น ๆ นายเชื่อมรักษาบาดแผล ๑๐ วันหาย นางเย็นรักษา ๖ – ๗ วันหาย ประกอบกับโจทก์ไม่ได้สืบว่า ปืนนี้ หรือปืนชะนิดนี้ มีกำลังแรงมากน้อยเพียงไร สามารถยิงให้ถึงตายได้หรือไม่ ดังนี้นจึงควรฟังว่าปืนที่ยิงนี้ไม่สามารถจะทำให้ผู้ถูกยิงถึงแก่ความตายได้ จำเลยยังไม่ ผิดฐานพยายามฆ่าคนตาย.
พิพากษายืน.
