แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ราษฎรที่เป็นโจทก์ร่วมกับพนักงานอัยการไม่มีสิทธิขอให้เพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขับรถประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัสขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐, ๓๙๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๔๗๗ มาตรา ๑๓, ๒๘, ๒๙, ๖๖ พระราชบัญญัติจราจรทางบก (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๘๑ มาตรา ๔ กฎกระทรวงมหาดไทยออกตามความในพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๔๗๗ (ฉบับที่ ๒)ข้อ ๑๐, ๑๑ และกฎกระทรวงมหาดไทยฯ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๔ ข้อ ๓และถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
จำเลยให้การปฏิเสธ
นายประสิทธิ์ ทรัพยากร ร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม ศาลอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ โจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๐๐, ๓๙๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๔๘๑ มาตรา ๔ให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก ๑ ปีจำเลยยังไม่เคยทำผิดมาก่อน และโจทก์ร่วมก็มีส่วนประมาทอยู่ด้วย ให้รอการลงโทษจำเลยไว้ ๒ ปี ให้ยกคำขอถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลยเสีย
โจทก์ร่วมฎีกาว่า ไม่ควรรอการลงโทษจำเลยหรือยกคำขอให้ถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ร่วมเป็นเอกชน แม้จะถือว่าเป็นผู้เสียหายในคดีนี้ก็ไม่มีสิทธิจะขอให้เพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
พิพากษายืน
