แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีอาญาที่อัยการเป็นโจทก์ฟ้อง และจำเลยที่ถูกศาลล่างพิพากษาลงโทษคนหนึ่งได้ฎีกาต่อมาเมื่อผู้เสียหายถอนคำร้องทุกข์ต่อศาลฎีกาไม่เอาความเฉพาะจำเลยที่ฎีกานั้น ศาลฎีกาก็สั่งให้จำหน่ายคดีเสียได้ เพราะสิทธิฟ้องคดีทางอาญาของอัยการโจทก์ระงับไปตาม วิ.อาญา ม. 39
ย่อยาว
ความว่า ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกนาชิตและนายชุน จำเลยคนละ ๑ ปี ๖ เดือน ตาม ก.ม.อาญาม. ๓๐๔ จำเลยนอกนั้นยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เชื่อว่าทางเทียบ จำเลยได้สมคบกระทำผิดด้วย พิพากษาแก้ให้จำคุกนางเทียบจำเลย ๑ ปี ๖ เดือนตาม ม. ๓๐๔ และให้จำเลยที่ ๓ คนที่ถูกลงโทษคืนหรือใช้ราคาทรัพย์นอกนั้นยืน
นางเทียบจำเลยฎีกา
ปรากฏว่า ผู้เสียหายยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาว่า นางเทียบจำเลยได้ตกลงกับผู้เสียหายแล้ว ผู้เสียหายขอถอนคำร้องทุกข์ไม่เอาความเฉพาะตัวนางเทียบเสีย
ศาลฎีกาอนุญาตให้ผู้เสียหายถอนคำร้องทุกข์ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้สิทธิฟ้องคดีทางอาญาของพนักงานการโจทก์ย่อมระงับไปตาม ป.ม.วิ.อาญาม. ๓๙
สั่งให้จำหน่ายคดีจากสารบบความ
