แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลักษณพะยาน วัดถุพะยานเปนเครื่องชี้ความผิด
ย่อยาว
คดีนี้ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ม.๓๘ แลแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๖๗ ม.๓ ให้ปรับ ๒๔๐ บาท เพิ่มโทษอีก ๑ ใน ๓ รวมเปน ๓๒๐ บาท หักเปนค่าสินบนนำจับเสีย ๑๒๐ บาท ไม่มีใช้จัดการตามกฎหมายอาญา ม.๑๘ ถ้าจะจำแทนให้จำตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ม.๔๗ มีกำหนด ๘ เดือน
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับยกฟ้อง โดยฟังว่าพะยานโจทก์ยังเปนหมิ่นเหม่อยู่
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ถึงแม้โจทก์จะไม่มีพะยานบุคคลเห็นในขณะต้มกลั่นสุราก็ดี แต่มีวัดถุพะยาน คือ กะทะที่จับได้จากบ้านจำเลยมีรอยคราบวงกลมซ้อนปากถึงเทินสำหรับต้มกลั่นสุราแลผ้าเตี่ยวที่จัลได้ในบ้านกับที่ป่าละเมาะหน้าบ้านก็มีสีแลดอกอย่างเดียวกัน มีกลิ่นส่าหมักและเข้าบุกบูดติดอยู่หลายเม็ด แสดงว่าเปนผ้าใช้ปิดไอต้มกลั่นสุรา เมื่อเอาเข้าเทียบต่อกัน ก็เข้ารอยกันได้สนิทเปนผืนเดียวดังนี้ ชี้ให้เห็นว่าจำเลยได้ต้มสุราเถื่อนรายนี้จริง จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ยืนตามศาลเดิม
