แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดตาม พ.ร.บ.มาตราชั่งตวงวัดมาตรา 30 นั้น บัญญัติความผิดไว้เฉพาะเครื่องชั่ง เครื่องตวง เครื่องวัด ใด ๆ ที่ไม่มีเครื่องหมายคำรับรอง ฉะนั้นการที่ผู้ใดขายเครื่องชั่ง เครื่องตวง เครื่องวัด ซึ่งมีเครื่องหมายคำรับรองของสำ นักงานกลางแล้ว แต่ไม่มีหนังสือสำคัญกำกับเครื่องชั่งเครื่องตวง เครื่องวัด จึงไม่มีผิดตามมาตรา 30./
ย่อยาว
คดีได้ความว่า จำเลยบังอาจสั่งเครื่องชั่ง ๒๐ เครื่อง เครื่องตวง ๓ เครื่อง ซึ่งมีเครื่องหมายคำรับรองของสำงานกลางสาขา แล้ว แต่ไม่มีหนังสือสำคัญกำกับเครื่องชั่ว เครื่องตวงตามกฎหมายเก็บไว้เพื่อขาย และจำเลยได้ขายเครื่องชั่ง ๔ เครื่อง ให้แก่ผู้มีชื่อไป โดยจำเลยมิได้รับอาชญาบัตรจากเจ้าพนักงานให้กระทำการดังกล่าวนั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.มาตราชั่ง ตวงวัด พ.ศ. ๒๔๖๖ มาตรา ๑๕, ๒๙ ปรับ ๘๐ บาท ลดโทษให้ กึ่งหนึ่งตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๕๙ คงปรับ ๔๐ บาท ของกลางรับ
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๓๐ ด้วย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน.
โจทก์ฎีกาต่อมา
ศาลฎีกาเห็นว่า ความในมาตรา ๓๐ ที่โจทก์อ้างบัญญัติความผิดไว้เฉพาะเครื่องชั่งเครื่องตวง เครื่องวัดใด ๆ ที่ไม่มี เครื่องหมายคำรับรอง แต่เครื่องชั่งเครื่องตวงรายนี้ มีเครื่องหมายคำรับรองของเจ้าพนักงานแล้ว ความผิดของจำเลย จึงไม่ต้องด้วยมาตรา ๓๐
พิพากษายืน.
