แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาเช่าเรือน มีข้อความว่า ผู้ให้เช่าจะไม่ขึ้นราคาค่าเช่าและเรียกกลับคืนไม่ได้นั้น แม้จะถือว่าเป็นการเช่าตลอดอายุของผู้ให้เช่าก็ดี
เมื่อปรากฏว่าเช่ากันมาเกิน3 ปีแล้ว และผู้ให้เช่าคนเดิมก็ตายแล้ว และ การเช่าก็มิได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ดังนี้ ผู้รับมฤดกมีสิทธิบอกเลิกสัญญา และฟ้องเรียกคืนได้
ในกรณีที่มีการฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลชั้นต้น ที่ให้งดการบังคับคดีนั้น เมื่อศาลฎีกาพิพากษาให้จำเลยแพ้คดีแล้วก็ไม่จำต้องพิจารณาฎีกาคัดค้านคดีคำสั่งต่อไป
ย่อยาว
จำเลยทำสัญญาเช่าห้องแถวของโจทก์ ๓ ห้อง นอกเขตเทศบาล ตั้งแต่ครั้งนายโล่เฉียง ลุงของโจทก์เป็นเจ้าของอยู่ ข้อความในสัญญาเช่ามีว่า “สัญญาเช่าเรือน ๓ ห้อง เดือนละ ๒๑ บาท วันหลังถ้าตลาดเจริญขึ้นจะไม่ขึ้นราคาค่าเช่า ผู้ให้เช่าเรียกกลับคืนไม่ได้ ผู้เช่าจะเลิกสัญญาได้ ฯลฯ ” เมื่อ ๔-๕ ปีมานี้ นายโล่เฉียงตาย โจทก์เป็นผู้รับมฤดกได้ยอมให้จำเลยเช่าต่อมา บัดนี้โจทก์มีหนังสือบอกเลิกการเช่ากับจำเลยพ้นระยะ ๑ เดือนแล้ว จำเลยไม่ออก จึงขอให้ขับไล่
จำเลยต่อสู้ว่า ไม่ผิดสัญญา
ศลลชั้นต้นและศาลอุธรณ์พิพากษาต้องกันให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากห้องเช่า
จำเลยฎีกาว่า ตามสัญญาเช่าเป็นการเช่าตลอดอายุผู้ให้เช่า โจทก์เรียกคืนไม่ได้
ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะถือว่าการเช่ารายนี้เป็นการเช่าตลอดอายุผู้ให้เช่าก็ดี นายโล่เฉียง ผู้ให้เช่าเดิมก็ตายมา ๔-๕ ปีแล้ว และการเช่ามิได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ จำเลยไม่มีทางชะนะคดี จึงพิพากษายืน
