แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ซีอิ๊วของกลางส่วนหนึ่งที่ขวดปิดฉลากเครื่องหมายการค้าปลอมระบุว่าผลิตที่แห่งหนึ่ง แต่ความจริงผลิตที่อีกแห่งหนึ่งเช่นนี้เป็นการหลอกลวงให้ผู้ซื้อเข้าใจผิดในเรื่องสถานที่ที่ผลิต ซีอิ๊วของกลางจึงเป็นอาหารปลอม ตามพระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ.2522 มาตรา 27(4)
โจทก์มีแต่คำรับสารภาพชั้นสอบสวนของจำเลยว่า จำเลยซื้อเครื่องหมายการค้าปลอมจากผู้อื่นแล้วให้ลูกจ้างปิดฉลากเครื่องหมายการค้านั้นที่ขวดซีอิ๊ว โจทก์ไม่มีพยานรู้เห็นว่าจำเลยเป็นผู้กระทำปลอมขึ้น พฤติการณ์เพียงเท่านี้ถือไม่ได้ว่าจำเลยปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้อื่น ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 273 แต่การกระทำดังกล่าวเป็นการเอาชื่อรูป รอยประดิษฐ์และข้อความในการประกอบการค้าของผู้อื่นมาใช้หรือทำให้ปรากฏที่สินค้า เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าหรือการค้าของผู้อื่น เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 272(1) ซึ่งโจทก์มิได้ระบุขอให้ลงโทษ แต่ตามคำบรรยายฟ้องพอถือได้ว่าบรรยายฟ้องรวมการกระทำอันเป็นความผิดตามมาตรา 272(1) ไว้ด้วย จึงลงโทษจำเลยตามมาตรา 272(1) ซึ่งมีโทษเบากว่ามาตรา 273 ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 192 วรรคท้าย และการกระทำผิดดังกล่าวเป็นเหตุในส่วนลักษณะคดี ศาลฎีกามีอำนาจพิพากษาตลอดไปถึงจำเลยอื่นที่มิได้ฎีกา.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าผู้เสียหายเป็นผู้ประกอบกิจการผลิตซีอิ๊วยี่ห้อหยั่นหว่อหยุ่นเพื่อจำหน่ายและเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในเครื่องหมายการค้าตราเด็กสมบูรณ์จำเลยกับพวกร่วมกันปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายแล้วนำไปปิดขวดซีอิ๊วที่จำเลยกับพวกผลิตอันเป็นอาหารปลอมขึ้นเพื่อจำหน่ายเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายและเพื่อลวงให้ผู้ซื้อเข้าใจผิดในเรื่องผู้ผลิตส่วนผสมคุณภาพปริมาณประโยชน์และสถานที่ผลิตขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาหารพ.ศ.2522 มาตรา 25, 27, 59, 61 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 273, 84, 91
ผู้เสียหายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วมศาลชั้นต้นอนุญาต
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับจำเลยและนายจันทร์ลุผล นางสาวมะลิวัลย์ไชยเนตร นางสาวบุญส่ง ไชยเนตร จำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่17896/2526 ของศาลชั้นต้นมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาหารพ.ศ.2522มาตรา 25, 27, 59 จำคุกคนละ 1 ปีและประมวลกฎหมายอาญามาตรา 273จำคุกคนละ 6 เดือนรวมจำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือนชั้นสอบสวนรับสารภาพลดโทษให้หนึ่งในสามคงจำคุกคนละ 1 ปีโทษจำคุกสำหรับจำเลยคดีอาญาหมายเลขแดงดังกล่าวให้รอการลงโทษไว้คนละ 2 ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยผลิตอาหารปลอมส่วนปัญหาปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นเห็นว่าพยานหลักฐานโจทก์ไม่มีใครรู้เห็นว่าจำเลยเป็นผู้กระทำปลอมขึ้นคงมีแต่คำรับสารภาพชั้นสอบสวนของจำเลยว่าจำเลยซื้อเครื่องหมายการค้าปลอมจากผู้อื่นแล้วให้ลูกจ้างของจำเลยปิดฉลากเครื่องหมายการค้านั้นที่ขวดซีอิ๊วเท่านั้น พฤติการณ์เพียงเท่านี้ถือไม่ได้ว่าจำเลยปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 273 จำเลยจึงไม่มีความผิดตามมาตรานี้แต่การกระทำดังกล่าวของจำเลยเป็นการเอาชื่อรูปรอยประดิษฐ์และข้อความในการประกอบการค้าของผู้อื่นมาใช้หรือทำให้ปรากฏที่สินค้าเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าหรือการค้าของผู้อื่นเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา272 (1) แม้โจทก์มิได้ระบุขอให้ลงโทษตามมาตรานี้ด้วยก็ตามแต่ตามคำบรรยายฟ้องโจทก์พอจะถือได้ว่าได้บรรยายฟ้องรวมการกระทำอันเป็นความผิดตามมาตรา 272 (1) ไว้ด้วยแล้วศาลลงโทษจำเลยตามความผิดมาตรานี้ซึ่งมีโทษเบากว่ามาตรา273 ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 192 วรรคท้ายและการกระทำผิดดังกล่าวเป็นเหตุอยู่ในส่วนลักษณะคดีศาลฎีกาเห็นสมควรพิพากษาตลอดไปถึงจำเลยอื่น ๆ ที่มิได้ฎีกาด้วย
พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยและนายจันทร์ ลุผล นางสาวมะลิวัลย์ไชยเนตร นางสาวบุญส่ง ไชยเนตร จำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่17896/2526 ของศาลชั้นต้นมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา272 (1) จำคุกคนละ 3 เดือน รวม 2 กระทงจำคุกคนละ 1 ปี 3 เดือนลดโทษให้คนละหนึ่งในสามคงจำคุกคนละ 10 เดือนนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์.
