แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องเรียกเงินผลประโยชน์ที่ดินจากจำเลยซึ่งเป็นผู้จัดการ เป็นหน้าที่ของจำเลยต้องนำสืบว่าตนได้รับผลประโยชน์มาและแบ่งให้โจทก์ไปแล้วเท่าใดอย่างใด,
อุทธรณ์ฎีกา,
ฟ้องเรียกเงิน 1500 บาท ศาลชั้นต้นตัดสินให้ 200 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ให้ 965 บาท ดังนี้เป็นแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริงได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องเรียกเงินผลประโยชน์จากที่ดินซึ่งเป็นส่วนของโจทก์จากจำเลยเป็นเงิน ๑๕๐๐ บาท โดยกล่าวว่าบิดาโจทก์กับสามีจำเลยเป็นเจ้าของที่ดินร่วมกัน เมื่อบิดาโจทก์ตายสามีจำเลยรับเป็นผู้จัดการที่ดินรายนี้หาผลประโยชน์มาแล้วไม่แบ่งให้โจทก์ บัดนี้สามีจำเลยตายจึงฟ้องจำเลย
ศาลชั้นต้นบังคับให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ ๒๐๐ บาท
ศาลอุทธรณ์แก้ให้โจทก์ได้รับ ๙๖๕ บาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินว่าการที่ศาลอุทธรณ์แก้ศาลชั้นต้นเช่นนี้เป็นแก้มากจำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้ และเห็นว่าคดีนี้ตกเป็นหน้าที่ของจำเลยจะต้องนำสืบว่าสามีจำเลยก็ดี ตัวจำเลยก็ดีได้รับค่าเช่าเป็นผลประโยชน์ในที่ดินมากน้อยเท่าไรและได้แบ่งให้โจทก์แล้วเท่าไรเพราะสามีจำเลยได้รับหน้าที่จัดการที่ดินรายนี้ โจทก์ย่อมไม่มีหน้าที่พิสูจน์ได้ว่ามีผลประโยชน์มากน้อยเท่าไร สามีจำเลยในฐานเป้นผู้จัดการย่อมมีหน้าที่ทำบัญชีใบรับแสดงผลประโยชน์ ในที่สุดพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
