แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา228วรรคสามเป็นดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ที่จะสั่งให้ศาลชั้นต้นงดการพิจารณาไว้ในระหว่างอุทธรณ์คำสั่งจนกว่าศาลอุทธรณ์จะได้วินิจฉัยชี้ขาดอุทธรณ์นั้นคำสั่งนี้จึงเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา226(1)ประกอบด้วยมาตรา247
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ 1 กู้ยืมเงินไปจากโจทก์ 1,170,000 บาท โดยมีจำเลยที่ 2 เป็นผู้ค้ำประกัน และจำเลยที่ 1 นำที่ดินเฉพาะส่วนและสิ่งปลูกสร้างมาจดทะเบียนจำนองเป็นประกันหนี้ ต่อมาจำเลยที่ 1 ผิดสัญญาไม่ชำระหนี้ โจทก์จึงบอกเลิกสัญญาขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชำระหนี้จำนวน 1,601,464.09 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 16.5 ต่อปี ของต้นเงิน 1,149,210.64 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยที่ 1 ให้การและฟ้องแย้งว่า นิติกรรมตามสัญญากู้และสัญญาจำนองเป็นโมฆะเนื่องจากโจทก์และพนักงานของโจทก์ได้สมคบกับบริษัทเดอะสวีท ทามารีน ปาร์ค จำกัด หลอกลวงขายที่ดินสวนเกษตรโครงการ สวนเกษตรเดอะ สวีท ทามารีน ปาร์คโดยโจทก์เป็นผู้สนับสนุนโครงการและจัดแบ่งขายให้แก่ผู้ซื้อแปลงละ 2 ไร่ พร้อมทั้งจัดสาธารณูปโภค จากการหลอกลวงให้จำเลยที่ 1 สำคัญผิดในสิ่งซึ่งเป็นสาระสำคัญ ทำให้จำเลยที่ 1ตกลงซื้อที่ดินหนึ่งแปลงตามโครงการดังกล่าว ต่อมาจำเลยที่ 1ทราบความจริงว่าโครงการสวนเกษตรได้มีขึ้นเพื่อหลอกลวงประชาชน และที่ดินก็มิใช่เป็นของบริษัทเดอะ สวีท ทามารีน ปาร์คจำกัด ไม่อาจแบ่งแยกได้เป็นแปลง ๆ ตามที่จำเลยที่ 1 ตกลงซื้อการกู้ยืมและจำนองเป็นนิติกรรมอันไม่ชอบด้วยกฎหมายจำเลยที่ 1 ไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์นอกจากนี้ตามสัญญากู้และใบรับเงินกู้เอกสารท้ายฟ้อง จำเลยที่ 1 ไม่เคยได้รับเงินกู้จากโจทก์ โจทก์คิดดอกเบี้ยไม่ถูกต้อง จำเลยที่ 1ขอฟ้องแย้งให้โจทก์และบริษัทเดอะ สวีท ทามารีน ปาร์ค จำกัดและนายวัฒนาเจ้าของที่ดินร่วมรับผิดต่อจำเลยที่ 1 ในเงินค่ามัดจำสัญญาซื้อที่ดิน 20,000 บาท ค่าจดทะเบียนจำนอง 11,700 บาท และเงินกู้ที่ผ่อนชำระไปแล้วเป็นเงิน215,000 บาท รวมเป็นเงิน 146,700 บาท และขอให้มีคำสั่งเรียกบริษัทเดอะ สวีท ทามารีน ปาร์ค จำกัดและนายวัฒนามาเป็นจำเลยร่วมด้วย
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับเฉพาะคำให้การของจำเลยที่ 1ส่วนคำฟ้องแย้งและคำร้องขอให้เรียกบุคคลภายนอกเข้ามาเป็นคู่ความนั้นไม่รับและยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับฟ้องแย้งและคำร้องขอให้เรียกบุคคลภายนอกเข้ามาเป็นคู่ความ พร้อมทั้งยื่นคำร้องขอให้ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นงดการพิจารณาไว้ในระหว่างอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งคำร้อง ของ จำเลยที่ 1 ว่า ไม่มีเหตุที่จะให้ศาลชั้นต้นงดการพิจารณาไว้ในระหว่างอุทธรณ์ให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 ฎีกาคำสั่ง
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยที่ 1 ว่า มีเหตุสมควรที่จะให้ศาลชั้นต้นงดการพิจารณาคดีไว้ในระหว่างรอการวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์เกี่ยวกับฟ้องแย้งและคำร้องขอให้เรียกบุคคลภายนอกเข้ามาเป็นคู่ครองในคดีที่จำเลยที่ 1 อุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นหรือไม่
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 228 วรรคสาม เป็นดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ที่จะสั่งให้ศาลชั้นต้นงดการพิจารณาไว้ในระหว่างอุทธรณ์คำสั่งหรือไม่ก็ได้จนกว่าศาลอุทธรณ์จะได้วินิจฉัยชี้ขาดอุทธรณ์นั้น คำสั่งนี้จึงเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(1)ประกอบด้วยมาตรา 247 ที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาของจำเลยที่ 1มานั้นจึงไม่ชอบศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาของจำเลยที่ 1
