แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ของที่ได้มาโดยการกระทำอันเป็นความผิดโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานนั้น ไม่ใช่เป็นของอันได้มาโดยการกระทำผิดตามความหมายแห่งมาตรา 321 ผู้รับของเช่นนั้น จึงไม่มีผิดฐานรับของโจร
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 รับซื้อยางรถยนต์จากทหารญี่ปุ่นจำเลยที่ 2 รับยางรถยนต์จากจำเลยที่ 1 โดยรู้ว่าเป็นของร้ายขอให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการกักคุมตัวบุคคล ฯลฯ ที่เป็นศัตรูต่อสหประชาชาติ และจำเลยที่ 2 ฐานรับของโจร
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยที่ 1 ยกฟ้องสำหรับจำเลยที่ 2
โจทก์อุทธรณ์สำหรับจำเลยที่ 2 ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาสำหรับจำเลยที่ 2
ศาลฎีกาตัดสินว่า ตามพระราชบัญญัติที่กล่าวแล้ว มาตรา 4บัญญัติห้ามมิให้ทำการติดต่อกับบุคคลที่เป็นศัตรูต่อสหประชาชาติเว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานจึงเป็นที่เห็นได้ว่าความผิดอยู่ที่ทำการติดต่อกับบุคคลเหล่านั้นโดยไม่ได้รับอนุญาต หาใช่เป็นการกระทำที่เป็นผิดในตัวโดยตรงไม่ ทรัพย์ที่จำเลยที่ 1 ได้มาจึงมิใช่ทรัพย์อันได้มาโดยการกระทำผิดตาม มาตรา 321 จึงลงโทษจำเลยที่ 2ไม่ได้ ยืนตามศาลอุทธรณ์
