แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์ที่ไม่มาศาลตามนัดและไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติมนั้นเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 196 หาใช่กรณีที่เข้าตามบทบัญญัติ ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 18 หรือ 24 ไม่.
ศาลอุทธรณ์สั่ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งไม่รับอุทธรณ์ คู่ความฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์นี้ได้
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์ที่ไม่มาศาลตามนัดและไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติม โจทก์อุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์
โจทก์ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งต่อศาลอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย เป็นอุทธรณ์คำสั่งที่ต้องห้ามตามวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๖ ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง
โจทก์ฎีกาคัดค้านคำสั่งศาลอุทธรณ์
ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์และไม่อนุญาตให้โจทก์อ้างพยานเพิ่มเติมนี้ เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๙๖ หาใช่กรณีที่เข้าตามบทบัญญัติแห่งวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๑๘ หรือ ๒๔ ไม่
จึงพิพากษายืนตามคำสั่งศาลอุทธรณ์
