แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การมีเหรียนกสาปน์ไว้เกินสมควรแก่การ มีไว้โดยปกติธุระหรือความจำเปนแก่การไช้จ่าย อันเปนความผิดตาม ม. 4 พ.ร.บ. เงินตรา 2485 ฉบับที่ 2 ยังถือไม่ได้ว่า เปนของอันควรริบตามกดหมายอาญา ม. 28.
ย่อยาว
คดีนี้สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์วินิฉัยต้องกันว่าจำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ. เงินตราไนภาวะฉุกเฉินฉบับที่ ๒ พ.ส. ๒๔๘๕ ม. ๓,๔,๕ ถานมีเหรียนกสาปน์เกินสมควนแก่การมีไว้โดยปกติธุระหรือความจำเปนแก่การไช้จ่าย คงจำคุก ๙ ปี ๖ เดือน ส่วนเหรียนกสาปน์ของกลางคืนแก่จำเลยไป
โจทดีกาว่า เหรียนกสาปน์ของกลางจำเลยมีไว้โดยผิดกดหมาย จึงเปนของต้องริบตามกดหมายอาญา ม. ๒๘. สาลดีกาเห็นว่าตาม พ.ร.บ. เงินตราไนภาวะฉุกเฉิน ๒๔๘๕ ฉบับที่ ๒ มาตรา ๔ บุคคลที่มีเหรียนกสาปน์ไว้ไนครอบครองจะมีความผิดก็ต่อเมื่อมีไว้เปนจำนวนเกินสมควนเพื่อปกติธุระหรือเกินความจำเปนไนการไช้จ่ายปกติ โดยมิได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ หาไช่ว่ามีเหรียนกสาปน์ไว้แล้วจะต้องเปนความผิดเสมอไปไม่เหรียนกสาปน์ของกลางที่จำเลยมีไว้จึงไม่ไช่ทรัพย์ซึ่งกดหมายบัญญัติไว้ว่า มีไว้เปนความผิดตาม ม. ๒๘ พิพากสายืน.
