แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำสั่งของศาลชั้นต้นที่สั่งอนุญาตให้พิจารณาคดีใหม่ภายหลังที่ได้พิพากษาคดีแล้วมิใช่คำสั่งระหว่างพิจารณาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา226(1)โจทก์ต้องอุทธรณ์ภายใน1เดือนนับแต่วันที่ได้อ่านคำสั่งโจทก์อุทธรณ์คำสั่งพร้อมอุทธรณ์คำพิพากษาในวันที่เกินกำหนด1เดือนอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์จึงไม่ชอบด้วยกฎหมาย
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยส่งมอบโฉนดที่ดิน 2 แปลง จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา ศาลชั้นต้นพิจารณาคดีไปฝ่ายเดียว และพิพากษาใหม่จำเลยส่งมอบโฉนดที่ดินแก่โจทก์ตามฟ้อง
ระหว่างการบังคับคดี จำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่
ศาลชั้นต้นสั่งอนุญาตให้พิจารณาคดีใหม่
โจทก์อุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกอุทธรณ์คำสั่งของโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นสั่งอนุญาตให้พิจารณาคดีใหม่ เมื่อวันที่ 21 มกราคม 2534 ซึ่งเป็นเวลาภายหลังที่ได้พิพากษาคดีแล้ว จึงไม่ใช่คำสั่งระหว่างพิจารณาความตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(1) โจทก์ต้องอุทธรณ์คำสั่งภายใน 1 เดือน นับแต่วันที่ได้อ่านคำสั่ง แต่โจทก์อุทธรณ์คำสั่งพร้อมอุทธรณ์คำพิพากษาในวันที่ 20 พฤศจิกายน 2534 จึงเกิน1 เดือน ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยให้ชอบแล้ว
พิพากษายืน
