คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 606/2510

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้เสียหายเข้ามาชกจำเลยก่อน เมื่อจำเลยล้มลงผู้เสียหายได้เงื้อมีดเข้าไปจะแทงจำเลย จำเลยจึงใช้อาวุธปืนยิง การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุไม่มีความผิด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายบุญส่ง หมาปั้นโดยเจตนาฆ่าแต่กระสุนปืนถูกอวัยวะที่ไม่สำคัญไม่ถึงแก่ความตายคงได้รับอันตรายแก่กายถึงสาหัส ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ริบของกลาง

จำเลยให้การว่ายิงเพื่อป้องกันตัว

ศาลชั้นต้นฟังว่า ผู้เสียหายชกต่อยจำเลยก่อน จำเลยชกโต้ตอบแล้วผู้เสียหายชักมีดจะทำร้ายจำเลย จำเลยจึงยิงผู้เสียหายเห็นว่าเป็นการสมัครใจวิวาท อ้างป้องกันไม่ได้ พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 จำคุก 10 ปี ริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า ผู้เสียหายกับพวกทำร้ายจำเลยจนจำเลยล้มลงพอจำเลยจะลุกขึ้น ผู้เสียหายเงื้อมีดปลายแหลมจะทำร้ายอีก จำเลยจึงเอาปืนยิง การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันสมควรแก่เหตุพิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้เสียหายเข้ามาชกจำเลยก่อน เมื่อจำเลยล้มลงผู้เสียหายได้เงื้อมีดเข้าไปจะแทงจำเลย จำเลยจึงได้ยิงเอา ฟังไม่ได้ว่าจำเลยกับผู้เสียหายสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

พิพากษายืน

Share