แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
สัญญาซื้อขายที่กำหนดชำระราคาเป็นงวด และจำเลยผิดนัดไม่ชำระค่างวดรวม 2 งวดติดต่อกันอันเป็นผลให้สัญญาสิ้นสุดลงตามเงื่อนไขแห่งสัญญาแล้วนั้น เมื่อโจทก์มาฟ้องให้จำเลยใช้ค่าเสียหายโดยคิดตามจำนวนค่างวดที่จำเลยยังค้างชำระทั้งหมดพร้อมดอกเบี้ยนับแต่วันที่สัญญาเลิกกัน ย่อมเป็นเรื่องโจทก์ฟ้องเรียกร้องให้ชดใช้ค่าเสียหายอันเนื่องจากการผิดสัญญา ซึ่งไม่มีกฎหมายกำหนดอายุความการใช้สิทธิเรียกร้องไว้ต่างหาก จึงต้องใช้บทบัญญัติทั่วไปอันมีอายุความ 10 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 164
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 2517 จำเลยที่ 1 ได้ทำสัญญาซื้อขายมีเงื่อนไขกับโจทก์ โดยจำเลยที่ 1 ตกลงซื้อรถยนต์บรรทุกเล็กราคา 95,145 บาทได้ชำระราคาวันทำสัญญา 20,000 บาท ส่วนที่เหลือจำเลยที่ 1ขอผ่อนชำระเป็นรายเดือนภายใน 33 เดือน โดยจะชำระภายในวันที่ 1ของเดือน หากผิดนัดไม่ชำระราคาค่างวดให้โจทก์ 2 งวดติดต่อกันให้ถือว่าสัญญาสิ้นสุดทันทีโดยมิพักต้องบอกกล่าว และจำเลยที่ 1ต้องส่งมอบรถยนต์คืนแก่โจทก์ หากไม่ส่งมอบต้องใช้ราคาเท่ากับเงินที่ค้างชำระพร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปีส่วนจำเลยที่ 2 เข้าทำสัญญาค้ำประกันในฐานะอย่างลูกหนี้ร่วมจำเลยที่ 1 ได้ชำระค่าซื้อรถยนต์ให้โจทก์รวม 20 งวด และผิดนัดไม่ชำระตั้งแต่งวดเดือนกันยายน 2519 เป็นต้นมา อันเป็นผลให้สัญญาสิ้นสุดและจำเลยที่ 1 ไม่ส่งมอบรถยนต์คืนให้แก่โจทก์ตามสัญญาโจทก์ทวงถามแต่จำเลยเพิกเฉย ขอให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระค่าเสียหายเท่ากับค่างวดที่ค้างชำระจำนวน 29,545 บาท และดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปี เป็นเวลา 5 ปี เป็นเงิน 22,160 บาทรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 51,705 บาท แก่โจทก์
จำเลยที่ 1 ให้การว่า ได้ทำสัญญาเช่าซื้อรถยนต์บรรทุกเล็กตามที่โจทก์ฟ้องโดยได้ชำระค่างวดให้โจทก์ไปแล้ว 20 งวด ต่อมารถยนต์ที่จำเลยเช่าซื้อจากโจทก์ดังกล่าวนั้นถูกคนร้ายลักไปและจำเลยได้แจ้งให้โจทก์ทราบแล้ว โจทก์มิได้ฟ้องเรียกค่าเช่าซื้อที่ยังค้างชำระภายใน 2 ปี คดีโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165 และจำเลยที่ 1 ตัดฟ้องในข้ออำนาจฟ้องและฟ้องเคลือบคลุม ขอให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าคดีโจทก์ไม่ขาดอายุความ พิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระเงิน 51,705 บาท แก่โจทก์
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์เฉพาะประเด็นเคลือบคลุมและคดีโจทก์ขาดอายุความ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า คดีโจทก์ขาดอายุความ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “คดีมีข้อวินิจฉัยในชั้นนี้เฉพาะในปัญหาที่โจทก์ฎีกาว่าคดีโจทก์ขาดอายุความแล้วหรือไม่ พิเคราะห์แล้วโจทก์ฟ้องกล่าวอ้างการไม่ปฏิบัติชำระหนี้ของจำเลยที่ 1 ตามสัญญาพิพาท โดยผิดนัดการชำระค่างวดรวม 2 งวดติดต่อกันอันเป็นผลให้สัญญาสิ้นสุดลงตามเงื่อนไขแห่งสัญญา และเรียกร้องให้จำเลยทั้งสองร่วมกันรับผิดใช้ค่าเสียหายโดยคิดตามจำนวนค่างวดที่ยังค้างชำระรวมจำนวน 29,545 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี นับแต่วันที่สัญญาเลิกกันดังกล่าว ดังนี้ เป็นกรณีที่โจทก์ฟ้องเรียกร้องให้ชดใช้ค่าเสียหายอันเนื่องจากการผิดสัญญาซึ่งมิได้มีกฎหมายกำหนดอายุความการใช้สิทธิเรียกร้องไว้ต่างหากจึงต้องใช้บทบัญญัติทั่วไปอันมีอายุความ 10 ปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 164 ทางพิจารณาข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยที่ 1 ผิดนัดในการชำระค่างวดตามสัญญาตั้งแต่งวดที่ 21 ซึ่งถึงกำหนดในวันที่ 1 กันยายน 2519 เป็นต้นมา และตกเป็นผู้ผิดนัดเมื่อไม่ชำระค่างวด 2 งวดติดต่อกัน อันเป็นผลให้สัญญาสิ้นสุดลงตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2519 โจทก์ฟ้องคดีในวันที่ 7 ธันวาคม 2526ซึ่งยังไม่ครบกำหนด 10 ปี นับแต่วันดังกล่าว ฟ้องโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ ที่ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความ ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟังขึ้น
พิพากษากลับ ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
