แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดินของโจทก์ส่วนที่เหลือจากการเวนคืนมีเนื้อที่มากกว่า 25 ตารางวา และทั้งสามด้านของที่ดินที่เหลือจากการเวนคืนไม่มีด้านใดยาวน้อยกว่า 5 วา จึงไม่ต้องด้วยหลักเกณฑ์ที่จะขอให้เจ้าหน้าที่เวนคืนจัดซื้อที่ดินส่วนที่เหลือจากการเวนคืนตาม พ.ร.บ. ว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530 มาตรา 20 วรรคหนึ่ง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสี่ร่วมกันชำระเงินค่าทดแทนที่ดินที่ถูกเวนคืนเพิ่มขึ้นอีก ๔๔,๐๐๐,๐๐๐ บาท และให้จำเลยทั้งสี่ร่วมกันเวนคืนหรือจัดซื้อที่ดินส่วนที่เหลือจากการเวนคืนเนื้อที่ ๙๒ ตารางวาจากโจทก์ในราคาตารางวาละ ๓๐๐,๐๐๐ บาท หากไม่สามารถทำได้ให้ร่วมกันชำระค่าเสียหายเป็นเงิน ๒๗,๖๐๐,๐๐๐ บาท รวมเป็นเงิน ๗๑,๖๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ ๑๘ ต่อปี นับจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยทั้งสี่ให้การขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้จำเลยทั้งสี่ร่วมกันชำระเงิน ๔,๖๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราสูงสุดของดอกเบี้ยเงินฝากประเภทฝากประจำของธนาคารออมสินแต่ต้องไม่เกินร้อยละ ๑๘ ต่อปี นับจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ และให้จำเลยทั้งสี่ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความ ๔๐,๐๐๐ บาท คำขออื่นให้ยก
โจทก์และจำเลยทั้งสี่อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
โจทก์และจำเลยทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว วินิจฉัยว่า
โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๒๕๘๗ และ ๔๒๕๘๘ ตำบลสวนหลวง อำเภอประเวศ (พระโขนง) กรุงเทพมหานคร
อยู่ในบริเวณที่ที่จะเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตที่ดิน
ที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๒๘๕๗ ถูกเวนคืนเนื้อที่ ๑ งาน ๔๒ ตารางวา คงเหลือเนื้อที่ ๙๒ ตารางวา
เมื่อที่ดินของโจทก์ส่วนที่เหลือจากการเวนคืนมีเนื้อที่มากกว่า ๒๕ ตารางวา และทั้งสามด้านของที่ดินที่เหลือจากการเวนคืนไม่มีด้านใดยาว น้อยกว่า ๕ วา กรณีไม่ต้องด้วยหลักเกณฑ์ที่จะขอให้ฝ่ายจำเลยเวนคืนหรือจัดซื้อที่ดินส่วนที่เหลือจากการเวนคืนตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. ๒๕๓๐ มาตรา ๒๐ วรรคหนึ่ง ฎีกาข้อนี้ของโจทก์ฟังไม่ขึ้น
