แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยยอมชำระหนี้ตามเช็คจำนวน 70,000 บาทให้แก่ผู้คัดค้านเพราะถูกผู้คัดค้านในฐานะเจ้าหนี้ยื่นฟ้องต่อศาล จำเลยยอมทำสัญญาประนีประนอมกับผู้คัดค้าน และยอมชำระหนี้จำนวนดังกล่าว มิฉะนั้นจำเลยไม่อาจทำนิติกรรมขายบ้านของตน ให้ กับบุคคลภายนอกได้ เนื่องจากผู้คัดค้านใช้วิธีการคุ้มครองชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษา ดังนี้มิใช่กรณีที่จำเลยมุ่งประสงค์ให้ผู้คัดค้านได้เปรียบเจ้าหนี้รายอื่น.
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยเป็นบุคคลล้มละลายศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยื่นคำร้องว่า จำเลยทำสัญญาประนีประนอมยอมความในคดีของศาลจังหวัดสมุทรปรากากรยอมชำระเงิน 70,000 บาทแก่ผู้คัดค้านภายใน 3 เดือนก่อนมีการขอให้ล้มละลาย โดยมุ่งหมายให้ผู้คัดค้านได้เปรียบเจ้าหนี้อื่นตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 มาตรา115 ขอให้ศาลเพิกถอนการชำระหนี้รายนี้
ผู้คัดค้านคัดค้านว่า ได้ฟ้องจำเลยต่อศาลจังหวัดสมุทรปราการเพื่อให้ชำระหนี้ตามเช็ค 2 ฉบับ เป็นเงิน 70,000 บาท เป็นเช็คที่จำเลยนำมาขายลดไว้กับผู้คัดค้านและผู้คัดค้านรับเงินตามเช็คไม่ได้จึงฟ้องคดี กับทราบว่าได้มีประกาศที่สำนักงานที่ดินว่าจำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนนิติกรรมขายบ้านให้นายสุพจน์ เดชสกุลธร และอยู่ระหว่างประกาศ 30 วันตามกฎหมาย ผู้คัดค้านเกรงว่าจะไม่ได้รับชำระหนี้จึงฟ้องพร้อมกับขอไต่สวนฉุกเฉินเพื่อยึดบ้านจำเลยก่อนโอนไป จำเลยเกรงจะขายบ้านไม่ได้ จึงยินยอมทำสัญญาประนีประนอมยอมความกับผู้คัดค้านโดยมีน้องชายจำเลยทำสัญญาค้ำประกันเมื่อมีการชำระหนี้ตามคำพิพากษา ผู้คัดค้านจึงคืนสัญญาค้ำประกันให้ไปการชำระหนี้ของจำเลยจำเป็นต้องกระทำเพื่อต้องการขายบ้าน
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว มีคำสั่งยกคำร้องของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลำีกาวินิจฉัยว่า “…การที่จำเลยยอมชำระหนี้ตามเช็คจำนวน 70,000 บาท ให้แก่ผู้คัดค้านนั้น เป็นเพราะถูกผู้คัดค้านในฐานะเจ้าหนี้ยื่นฟ้องต่อศาล อันเป็นผลบังคับให้จำเลยต้องยอมทำสัญญาประนีประนอมยอมกับผู้คัดค้านยอมชำระหนี้ดังกล่าว เพราะมิฉะนั้นจำเลยก็ไม่อาจทำนิติกรรมขายบ้านของตนให้บุคคลภายนอกได้เนื่องจากผู้คัดค้านใช้มาตรการทางกฎหมายขอให้ศาลไต่สวนฉุกเฉินและยึดบ้านหลังนี้ไว้ก่อน อันเป็นวิธีการคุ้มครองชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษา ดังนั้นการที่จำเลยชำระหี้ให้แก่ผู้คัดค้านไปเช่นนี้จึงมิใช่เป็นกรณีที่มุ่งประสงค์ให้ผู้คัดค้านได้เปรียบเจ้าหนี้รายอื่น อันจะเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อ้างมาเพื่อขอให้ศาลสั่งเพิกถอนการชำระนั้นได้…”
พิพากษายืน.
