แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อพยานหลักฐานของโจทก์ฟังไม่ได้ว่าการที่จำเลยวางเพลิงเผาบ้านของตนเองน่าจะเป็นอันตรายแก่บุคคลอื่นหรือทรัพย์ของผู้อื่นอันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 220 วรรคแรกการกระทำของจำเลยย่อมไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 วรรคสอง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 218,220, 33
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 วรรคแรก
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังยุติว่า ในขณะที่ผู้เสียหายและบุตร 2 คน กำลังนอกหลังอยู่บนบ้านเกิดเหตุ จำเลยซึ่งเป็นสามีของผู้เสียหายเมาสุรากลับเข้าบ้านหาเรื่องทะเลาะตบตีผู้เสียหาย ผู้เสียหายจึงหนีออกจากบ้านจำเลยโกรธที่ผู้เสียหายไม่ยอมกลับเข้าบ้าน จึงนำน้ำมันเบนซินขึ้นไปราดและจุดไฟเผาบ้านของตนเป็นเหตุ ให้ไฟไหม้บ้านเกือบหมดทั้งหลัง ในละแวกบ้านเกิดเหตุมีบ้านของผู้อื่นอยู่ 3 หลัง โดยบ้านหลังที่ใกล้บ้านเกิดเหตุที่สุดเป็นบ้านนายไสว ห่างเพียง 15 เมตร มีปัญหาจะต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 220 หรือไม่ โจทก์มีพนักงานสอบสวนมาเบิกความประกอบเอกสารว่าในละแวกบ้านเกิดเหตุมีบ้านผู้อื่น 3 หลัง หลังที่ใกล้กับบ้านเกิดเหตุห่าง 15 เมตร สภาพของบ้านเกิดเหตุเป็นบ้านไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง 1 เมตรขนาดกว้างยาว 6 คูณ 8 เมตร หลังคามุงหญ้าคาฝาไม้ไผ่ พื้นฝาก ปลูกอยู่กลางทุ่งนา ด้านหน้าเป็นที่วางโล่งเตียนส่วนอีกสามด้านแวดล้อมไปด้วยทิวไม้ค่อนข้างหนาทึบ ไม่มีส่งบ่งบอกว่าหากเกิดเพลิงไหม้แล้วน่าจะเป็นอันตราแก่บ้านเรือนที่อยู่ข้างเคียง แม้โจทก์จะมีนางราพิณ สุยะ ประจักษ์พยานซึ่งอ้างว่าอยู่ในที่เกิดเหตุตั้งแต่ก่อนเกิดเพลิงไหม้จนกระทั่งเพลิงสงบลง ก็ไม่ได้ความจากคำเบิกความของพยานปากนี้ว่าการวางเพลิงเผาบ้านครั้งนี้น่าจะเป็นอันตรายแก่บ้านเรือนของผู้อื่นอย่างไร เช่นว่าสภาพแวดล้อมของบ้านเกิดเหตุ ทิศทางลมและเปลวเพลิงขณะเกิดเพลิงไหม้เป็นอย่างไรจนน่าจะไหม้ลามไปถึงบ้านของผู้อื่นในละแวกใกล้เคียงกันหรือไม่ อันเป็นหน้าที่ของโจทก์ต้องนำสืบพิสูจน์ความผิดของจำเลย ลำพังข้อเท็จจริงว่าบ้านเกิดเหตุอยู่ห่างบ้านนายไสว 15 เมตร โดยไม่ปรากฏว่าเปลวเพลิงได้ลุกลามไปทางบ้านนายไสวแต่อย่างใด พยานหลักฐานของโจทก์จึงฟังไม่ได้ว่าการที่จำเลยวางเพลิงเผาบ้านของตนน่าจะเป็นอันตรายแก่บุคคลอื่นหรือทรัพย์ของผู้อื่นอันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 220 วรรคแรก อาศัยเหตุดังวินิจฉัยมาข้างต้นการกระทำของจำเลยย่อมไม่เป็นความผิดตามมาตรา 220 วรรคสองดุจกัน
พิพากษายืน
