แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มียาเส้นไว้ในความครอบครองถ้ามิใช่มีไว้เพื่อจำหน่าย ไม่ต้องปิดสแตมป์ยาสูบ
ม.33 เป็นบทบัญญัติว่าด้วยวิธีปิดแสตมป์ในกรณีใดนั้น บัญญัติไว้ใน ม.37
ย่อยาว
ตามฟ้องและจำเลยรับสารภาพ ฟังได้ว่าจำเลยมียาเส้นไว้ในครอบครอง ๒ กิโล ๖๐ กรัมโดยมิ ได้ปิดแสตมป์ยาสูบ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.ยาสูบ ๒๔๘๖ มาตรา ๓๖,๔๐ แต่จำเลยเป็นเด็กอายุไม่ถึง ๑๔ ปี ให้ว่ากล่าวสั่งสอนแล้วภาคทัณฑ์ปล่อยตัวไปส่วนของกลางริบ
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ที่ศาลชั้นต้นยก ม.๓๖ ขึ้นปรับคดีนั้นไม่+กับรูปเรื่อง เพราะ ม.๓๖ เป็นเรื่องมียาสูบคดีนี้เป็นเรื่องมียาเส้นซึ่งต้องพิจารณาตาม ม.๓๗ การมียาเส้นจะต้องปิดแสตมป์ยาสูบ ต่อเมื่อมีไว้เพื่อจำหน่ายฟ้องโจทก์ไม่ได้กล่าวว่าจำเลยมีไว้เพื่อจำหน่าย จึงเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้ ตาม ม.๓๓ ที่ฟ้อง จึงพิพากษายกฟ้องคืนของกลางให้จำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า ตาม ม.๓๓ เป็นบทบัญญัติว่าด้วยวิธีการว่าจะต้องปิดแสตมป์ยาสูบอย่างไรเท่านั้นส่วนการมียาเส้นจะต้องปิดแสตมป์ในกรณีใดบ้างนั้นมีบัญญัติไว้ใน ม.๓๗, ม.๓๓ ที่โจทก์อ้างไม่เกี่ยวกับประเด็นที่ว่า จำเลยมียาเส้นไว้ในครอบครองจะต้องปิดแสตมป์หรือไม่ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
