แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกับพวกทำการปล้นทรัพย์+จำเลยแยกพวกไปแล้ว+อื่นจึงทำการปล้น+ครั้ง 1 ดังนี้ จำเลยไม่ต้องรับผิดชอบใช้ทรัพย์ในการ+ตอนหลัง พฤตติการณ์ที่เป็นเหตุในลักษณ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ +ศ.2461 ม.3 ข้อเท็จจริง การที่ศาลกำหนดอายุจำเลย+พิเคราะห์ดูลักษณรูปร่างประกอบกับเหตุผลอื่นนั้นเป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริง
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยกับพวกรวม ๘ คนมีอาวุธเข้าทำการปล้นทรัพย์ คนร้าย ๓ คนจับพวกเด็กเลี้ยงกระบือมัดไว้ แล้วจำเลยกับพวกนอกนั้นไล่กระบือไปก่อน ครั้นแล้วคนร้าย ๓ คนจึงบังคับพวกเด็กเดินตามไปทีหลัง และคนร้าย ๓ คนนี้ได้ปล้นเอาเครื่องทองรูปพรรณของพวกเด็กไปแล้วจึงปล่อยเด็ก
ศาลเดิมพิพากษาลงโทษจำเลยตามม.๓๐๑ ให้จำคุก ม.๑๐ ปี ส่วน ล.ต่อสู้เรื่องอาย ศาลได้พิเคราะห์ลักษณรูปร่างจำเลยประกอบกับคำเบิกความของ ภ.พธำมรงค์ซึ่งได้วัดส่วนสูงของจำเลยแล้วไม่เชื่อว่า ล.มีอายุเพียง ๑๓ ปี แลเห็นว่า ล.รู้สึกผิดชอบเกือบเท่าผู้ใหญ่ ให้ลดโทษฐานเป็นเด็กตามมาตรา ๕๘ กึ่ง ๑ คงจำคุก ล. ๕ปี กับให้จำเลยใช้ราคากระบือแลเครื่องรูปพรรณรวม ๓๐๖ บาท
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ศาลฎีกาิวินิจฉัยว่า การที่ศาลกำหนดอายุ ล.จำเลยโดยพิเคราะห์ดูลักษณะรูปร่างจำเลยประกอบกับเหตุผลอื่น ๆ นั้นเป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริงจากพะยานหลักฐาน ซึ่งล.ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตามพ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.๒๔๖๑ ม.๓ ส่วนข้อเท็จจริงสำหรับ บ.นั้นคงฟังตามศาลล่าง แต่เห็นว่าการบังคับให้ บ.ใช้ราคาทรัพย์รวมทั้งเครื่องทองรูปพรรณด้วยนั้นไม่ชอบเพราะพวกจำเลยกับพวกผู้ร้าย ๓ คนที่ปล้นเครื่องรูปพรรณแยกพวกกันไปแล้วจำเลยมิได้รู้เห็นในการกระทำของผู้ร้าย ๓ คนซึ่งเป็นการกระทำอีกกรรม ๑ ต่างหาก บ.จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดชอบด้วยส่วน ล.นั้นแม้ฎีกาไม่ได้ แต่การใช้ทรัพย์นี้เป็นเหตุลักษณคดีและข้อเท็จจริงอยู่ในฐานะเช่นเดียวกับ บ. จึงพิพากษาแก้ศาลล่าง ให้จำเลยทั้งสอบใช้ทรัพย์ฉะเพาะราคากระบือเป็นเงิน ๒๘๓ บาท
