แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีอาญาที่จำเลยให้การรับสารภาพ และคู่ความไม่สืบพยานจนศาลนัดอ่านคำพิพากษาแล้ว จำเลยมาขอถอนคำให้การเดิมและขอให้การปฏิเสธโดยอ้างว่า เพราะสำคัญผิดเช่นนี้ไม่เป็นเหตุผลอันควรอนุญาตให้จำเลยถอนคำให้การเดิม
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฉ้อโกงทรัพย์เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ม.๓๔๑,๘๓
จำเลยให้การรับสารภาพตลอดข้อหาในวันที่ โจทก์ฟ้อง
โจทก์จำเลยไม่สืบพยาน ศาลแขวงพระนครเหนือทำความเห็นส่งไปให้ศาลอุทธรณ์พิพากษา ในระหว่างรอฟังคำพิพากษา จำเลยยื่นคำร้องขอถอนคำให้การอ้างว่าสำคัญผิดและขอให้การปฏิเสธ ศาลมีคำสั่งว่าจำเลยให้การรับสารภาพ คดีเสร็จสำนวน จนมีความเห็นส่งศาลอาญาพิพากษาโทษ ไม่มีเหตุสมควรให้จำเลยถอนคำให้การต่อมาศาลอาญาทำคำพิพากษาว่าจำเลยผิดตามฟ้องลดให้กึ่งหนึ่ง จำคุก ๑ ปี ๖ เดือน
จำเลยอุทธรณ์ขอให้พิจารณาใหม่
ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษา ศาลชั้นต้น โดยอนุญาตให้จำเลยถอนคำให้การเดิม และให้ศาลชั้นต้นพิจารณา พิพากษาใหม่
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เรื่องนี้จำเลยให้การรับสารภาพตลอดข้อหา และคู่ความไม่สืบพยานจนศาลนัดฟังคำพิพากษานับว่าคดีเสร็จสำนวนตาม ป.วิ.อ.ม. ๑๗๖ ฉะนั้นเหตุผลที่จำเลยว่าเพราะความสำคัญผิดเนื่องจาก เจ้าพนักงานตำรวจเกลี้ยกล่อมให้รับและจะให้มีการถอนคำร้องทุกข์นั้นถือว่าเป็นเหตุอันไม่สมควรอนุญาตให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาใหม่
