แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
ในคดีนี้ จำเลยเปนคนในบังคับอังกฤษจดทะเบียนหลังสัญญา จำเลยฎีกาได้ในปัญหากฎหมายเท่านั้น
ข้อเท็จจริงปรากฏว่า เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๖ ย.จำเลยเคยฟ้องขับไล่โจทก์ ศาลตัดสินว่าที่ดินเปนของโจทก์ ต่อมาโจทก์จึงฟ้องขอให้ขับไล่ ย. แล บ, จำเลย ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้ขับไล่
บ.จำเลย ฎีกาว่า ศาลล่างยกเอาคำพิพากษาในคดีที่ ย. จำเลยเปนโจทก์แต่คนเดียวมาบังคับคดีนี้ยังไม่ชอบ และเมื่อ ย. จำเลยฟ้องโจทก์ บ. จำเลยไปอยู่เมืองพม่า ไม่ทราบเรื่อง
ฎีกาตัดสินว่า ตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๓ คำพิพากษาอันเด็ดขาดแล้วย่อมมัดคู่ความแลผู้แทนในอรรถคดี แลตามมาตรา ๓๙ แห่งพระราชบัญญัตินั้น ย่อมรวมถึงการขับไล่ผู้ที่เกี่ยวข้องซึ่งอยู่บนที่ดิน ในคดีนี้ บ. จำเลยต่อสู้คดีโดยอาศรัยอำนาจของ ย. จำเลย ซึ่งศาลได้ตัดสินให้แพ้คดีไปแล้ว จึงพิพากษาให้ขับไล่จำเลยทั้ง ๒ ออกจากที่ดินของโจทก์
