แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องซ้ำ ฟ้องว่าลักทรัพย์หนหนึ่งศาลยกฟ้องเสีย จะมาฟ้องฐานรับของโจรในเรื่องนั้นอีกไม่ได้ปัญหากฎหมาย
ย่อยาว
ได้ความว่า เดิมอัยยการฟ้องจำเลยกับนายเบี้ยว นายบุญลีกว่าสมคบกันลักทรัพย์ ศาลมณฑลอุดรตัดสินยกฟ้องในส่วนตัวจำเลยและนายบุญลึกเสีย ในระวางอุทธรณ์อัยยการยื่นคำร้องต่อศาลอุทธรณ์ขอให้สั่งศาลเดิมพิจารณาคดีใหม่ โดยอ้างว่าเจ้าพนักงานจับของกลางที่จำเลยนำออกจำหน่ายได้หลายอย่าง ศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องเสีย แลคงพิพากษายืนตามศาลมณฑลอุดร คดียุติเพียงนั้น โจทก์จึงมาฟ้องคดีนี้ขอให้ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรตาม ม.๓๒๑ อีก
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า โจทก์ฟ้องซ้ำคดีเดิมจึงให้ยกฟ้องโจทก์เสีย
โจทก์ฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์ได้ฟ้องจำเลยหาว่าลักทรัพย์ครั้งหนึ่งซึ่งเป็นความผิดประเภทเดียวกับฐานรับของโจรแม้โจทก์จะมิได้ขอ ศาลก็มีอำนาจลงโทษได้ ฉนั้นในคดีนี้เมื่อโจทก์มิได้กล่าวมาในฟ้องว่าจำเลยได้กระทำผิดฐานรับของโจรขึ้นใหม่ภายหลังจากเรื่องลักทรัพย์แล้ว ก็ต้องถือว่าโจทก์ฟ้องซ้ำคดีเดิม ไม่ควรรับไว้พิจารณา จึงตัดสินตามศาลล่าง
