แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยถูกฟ้องในข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 มาตรา 30,82 รวม 2 คดี คดีก่อนเกิดเหตุในช่วงระยะเวลาเดียวกันกับคดีนี้ แม้จำเลยจะกระทำความผิดแก่ผู้เสียหายหลายราย แต่ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้หยุดดำเนินกิจการจัดหางานในช่วงระยะเวลาดังกล่าว จำเลยจึงมีเจตนาที่จะดำเนินกิจการจัดหางานในคราวเดียวกัน การกระทำของจำเลยทั้งสองคดีจึงเป็นความผิดกรรมเดียวกัน เมื่อคดีก่อนศาลพิพากษาคดีถึงที่สุดให้ลงโทษจำเลยฟ้องโจทก์คดีนี้จึงเป็นฟ้องซ้ำกับคดีก่อน สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกกระทำผิดฐานจัดหางาน ขอให้ลงโทษตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341, 343, 91 พระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางานฯ มาตรา 30, 82 จำเลยให้การรับสารภาพศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางานฯมาตรา 30 วรรคแรก, 82 รวม 8 กระทง จำคุกกระทงละ 3 ปี รวม 18 ปีลดโทษให้กึ่งหนึ่งจำคุก 9 ปี จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “คดีมีปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 มาตรา 30 วรรคแรก, 82 กรรมเดียวหรือไม่และฟ้องโจทก์ในข้อหาดังกล่าวเป็นฟ้องซ้ำกับคดีอาญาหมายเลขแดงที่630/2530 ของศาลชั้นต้น ที่โจทก์ขอให้นับโทษคดีนี้ต่อหรือไม่พิเคราะห์แล้ว ปรากฏว่าคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 630/2530กับคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยคนเดียวกัน ข้อหาเดียวกัน และคดีก่อนเหตุเกิดในช่วงระหว่างวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2529 ถึงวันที่ 10กันยายน 2529 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระยะเวลาเกิดเหตุคดีนี้แม้จำเลยจะกระทำความผิดแก่ผู้เสียหายหลายราย แต่ก็ไม่ปรากฏว่าจำเลยได้หยุดดำเนินกิจการจัดหางานในช่วงระยะเวลาเกิดเหตุตามฟ้องทั้งสองคดี แสดงให้เห็นว่าจำเลยมีเจตนาที่จะดำเนินการจัดหางานในคราวเดียวกัน การกระทำความผิดของจำเลยทั้งสองคดีในความผิดฐานนี้จึงเป็นความผิดกรรมเดียวกัน เมื่อคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 630/2530ศาลฎีกาพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติจัดหางานและคุ้มครองคนหางาน พ.ศ. 2528 มาตรา 30 วรรคแรก,82 เพียงกรรมเดียว จำคุก 1 ปี 6 เดือน ปรับ 30,000 บาทโทษจำคุกรอการลงโทษไว้มีกำหนด 2 ปี ฟ้องโจทก์คดีนี้ในข้อหาดังกล่าวจึงเป็นฟ้องซ้ำกับคดีก่อนที่กล่าวข้างต้น สิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)”
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติ จัดหางานและคุ้มครองคนงาน พ.ศ. 2528 มาตรา30 วรรคแรก, 82
