แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานไม่ทำบัญชีตามพระราชบัญญัติการซื้อน้ำตาล แต่โจทก์ไม่ได้ระบุไว้ในฟ้องว่า จำเลยเป็นผู้ประกอบการ ผู้นำเข้า หรือผู้รวบรวม อันจะแสดงให้เห็นว่าจำเลยมีหน้าที่ต้องทำบัญชีดังนี้ ต้องยกฟ้องโจทก์
อ้างฎีกาที่ 527/2488
ผู้พิพากษารับรองฎีกาไว้ก่อนคู่ความฎีกาก็ได้
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ฟ้องโทษจำเลย เพราะเหตุจำเลยมิได้นำจำนวนน้ำตาลลงบัญชีเป็นรายวันที่ซื้อมาและขายไป อันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติภาษีการซื้อน้ำตาล พ.ศ.๒๔๘๕ มาตรา ๒๖
โจทก์ฎีกา ขอให้ศาลฎีกาลงโทษจำเลยให้หนักขึ้นอีก โดยมีผู้พิพากษาศาลชั้นต้นซึ่งพิจารณาคดีนั้นรับรองให้ฎีกา จำเลยแก้ว่าการรับรองนั้นรับรองก่อนโจทก์ฎีกาจึงเป็นการรับรองที่ไม่ชอบ
ศาลฎีกาเห็นว่า การรับรองฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๒๒๑ นั้น แม้จะรับรองก่อนคู่ความฎีกาก็ฎีกาได้ (ฎีกาที่ ๑๒๐๗/๒๔๘๐) ส่วนในปัญหาเรื่องกำหนดโทษนั้น เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติภาษีการซื้อน้ำตาล พ.ศ.๒๔๘๕ และฉะบับที่ ๒ พ.ศ.๒๔๘๗ กฎหมายกำหนดหน้าที่ทำบัญชีไว้ให้แก่ผู้ประกอบการ ผู้นำเข้าและผู้รวบรวมเท่านั้น ฟ้องโจทก์หาได้แสดงให้เห็นไม่ว่า จำเลยเป็นผู้ประกอบการ ผู้นำเข้าหรือผู้รวบรวมอย่างใดอย่างหนึ่ง อันจะแสดงให้เห็นว่าจำเลยเป็นบุคคลที่มีหน้าที่ทำบัญชี จึงยังลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
