คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 532/2506

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าเรือโจทก์ไปและผิดสัญญาเช่า ขอให้ศาลบังคับจำเลยชำระค่าเช่าเรือและค่าเสียหายในการซ่อมแซมเรือ จำเลยให้การต่อสู้ว่า จำเลยไม่ได้เช่าเรือโจทก์ แต่โจทก์ได้ให้จำเลยยืมเรือไปบรรทุกฟืนโดยไม่คิดค่าอะไร ดังนี้ หากทางพิจารณาได้ความว่าเป็นเรื่องให้ยืมเรือ ไม่ใช่เรื่องให้เช่าเรือดังฟ้องของโจทก์ ศาลก็ต้องยกฟ้อง ส่วนในเรื่องค่าเสียหายในการซ่อมแซมเรือนั้น โจทก์เรียกร้องตามมูลสัญญาเช่า เมื่อไม่ใช่เรื่องการเช่าแล้ว ก็ไม่มีประเด็นจะต้องวินิจฉัยให้จำเลยรับผิดตามสัญญายืมต่อไป เป็นเรื่องที่โจทก์จะต้องว่ากล่าวตามสัญญายืม

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเช่าเรือลำเลียงของโจทก์ไป ๑ ลำ ค่าเช่าเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท จำเลยไม่ชำระค่าเช่าให้โจทก์และไม่สงวนทรัพย์สินที่เช่า ไม่บำรุงรักษาซ่อมแซม ปล่อยให้เรือชำรุดผุพังและจมน้ำเสียหายมา ๖ เดือนแล้ว โจทก์ขอให้จำเลยชำระค่าเช่าและส่งมอบเรือคืน จำเลยก็ไม่ปฏิบัติตาม โจทก์ได้รับความเสียหาย จำเลยค้างค่าเช่าถึงวันฟ้อง ๒๒ เดือน เป็นเงิน ๖๖,๐๐๐ บาท และค่าเสียหายที่จะต้องซ่อมเรือ ๘๐,๐๐๐ บาท ขอให้ศาลบังคับจำเลยชำระค่าเช่าเรือ ๖๖,๐๐๐ บาทแก่โจทก์และต่อไปจากวันฟ้องเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท จนกว่าจะส่งมอบคืน ให้จำเลยซ่อมแซมเรือ หรือมิฉะนั้นให้ใช้ค่าเสียหายในการซ่อมแซม ๘๐,๐๐๐ บาท กับดอกเบี้ยร้อยละ ๗ ครึ่งต่อปี ตั้งแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การต่อสู้ว่า จำเลยไม่ได้เช่าเรือโจทก์ แต่โจทก์ได้ให้จำเลยยืมเรือบรรทุกไม้ฟืนโดยไม่คิดค่าอะไร โจทก์ตรูดูเรือและรับเรือคืนแล้ว เรือชำรุดไม่ใช่ความผิดของจำเลย เรือโจทก์เป็นเรือเก่า ขณะยืมราคาไม่เกิน ๒๐,๐๐๐ บาท ค่าเสียหายไม่มากมายดังฟ้อง
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้เช่าเรือโจทก์ ค่าเช่าเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท จำเลยค้างค่าเช่า ๑๖ เดือน เรือโจทก์ชำรุด จำเลยต้องรับผิด พิพากษาให้จำเลยชำระเงินค่าเช่า ๔๘,๐๐๐ บาท ค่าเสี่ยหาย ๒,๐๐๐ บาทแก่โจทก์ พร้อมทั้งดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี
โจทก์จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำเลยส่งคืนเรือให้แก่โจทก์ และให้จำเลยชำระค่าเช่าเรือ ๖๖,๐๐๐ บาท กับค่าเสียหายซ่อมแซม ๒,๐๐๐ บาท กับดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี
โจทก์จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า พยานหลักฐานจำเลยมีน้ำหนักน่าเชื่อยิ่งกว่าโจทก์ ข้อเท็จจริงควรฟังว่า โจทก์ให้จำเลยยืมเรือดังจำเลยต่อสู้ และวินิจฉัยว่า คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยชำระค่าเช่าเรือและค่าเสียหายในการซ่อมแซมเรือ โดยอ้างว่า จำเลยเช่าเรือไปและผิดสัญญาเช่า เมื่อทางพิจารณาได้ความว่าเป็นเรื่องให้ยืมเรือ มิใช่เรื่องให้เช่าเรือดังฟ้องของโจทก์ ก็ต้องยกฟ้อง ไม่จำต้องวินิจฉัยในข้อว่าจำเลยจะต้องรับผิดในค่าเช่าและค่าซ่อมแซมเรือเพียงใดหรือไม่ เพราะการให้ยืมเรือเป็นการให้ใช้ได้เปล่า ไม่ต้องเสียค่าเช่า ส่วนเรื่องค่าซ่อมแซมนั้นจำเลยจะต้องรับผิดต่อโจทก์โดยการไม่ปฏิบัติตามสัญญายืมหรือไม่นั้น เป็นเรื่องที่โจทก์จะต้องว่ากล่าวตามสัญญายืม เมื่อโจทก์เลือกเรียกร้องตามมูลสัญญาเช่าแล้ว การรับผิดตามสัญญายืมของจำเลยจึงไม่มีประเด็นต้องวินิจฉัย เทียบได้กับคำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๕๔๗/๒๕๙๔ พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์เสีย

Share