แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
คำที่กล่าวแสดงความเห็นโดยสุจริตเพื่อแสดงความชอบธรรมฤาเพื่อต่อสู้ป้องกันประโยชน์แห่งตนนั้นไม่เปนผิดฐานหมิ่นประมาท
ได้ความว่าเดิมอัยการเปนโจทย์ฟ้องจำเลยเรียก มรฎกของนายซิวเต็ง (เห็นจะเปนสามีของจำเลย) เพื่อเอามาแบ่งให้แก่บุตร์ของจำเลย อัยการได้อ้างโจทย์เปนพยานเบิกความในคดี พอรุ่งขึ้นเปนวันที่ ๑๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๖๔ จำเลยได้ไปพูดกับนางลับว่าโจทย์ไปเปนพยานเห็นแก่เงินบาทเดียว เบิกความไม่จริงในข้อว่าจำเลยไม่มีอะไรไปอยู่กับผัว (เห็นจะเปนนายซิวเต็ง) จำเลยจะต้องฟ้องโจทย์เปนพยานเท็จคำว่า” เห็นแก่เงินบาทเดียว” พยานโจทย์อธิบายไม่ได้ความว่าแปลว่าอะไร แลคดีมรฎกที่อัยการฟ้องจำเลยดำเนินไปอย่างไรทางพิจารณาไม่ปรากฎ ได้ความดังนี้ กรรมการศาลฎีกาตัดสินว่า จำเลยกล่าวความแสดงความเห็นของตนโดยสุจริต เพื่อแสดงความชอบธรรมฤาเพื่อต่อสู้เพื่อป้องกันตนฤาประโยชน์แห่งตน ยังไม่มีผิด
